Ο 'Οσιος Δαυίδ γεννήθηκε στη Γαρδενίτσα (τέως κτηματική περιφέρεια της κοινότηταςΚυπαρισσίου) πιθανότατα το τελευταίο τέταρτο του 15ου αι. μ.Χ. (Περί το 1490 συμπεραίνει ο Χ.Γ. Πετρινέλης, άλλοι συγγραφείς περί το 1485 και ο Μητρ. Γόρτυνος και Μεγαλουπόλεως Θεόφ. Καναβός περί το 1519 ) του Νομού Φθιώτιδας και έζησε περίπου από το δεύτερο μισό του 15ου αιώνα ως το πρώτο μισό του 16ου αιώνα.
Υπήρξε ηγούμενος της Ιεράς Μονής Παναγίας Βαρνάκοβας το διάστημα 1520-1532 και κατόπιν μετέβη στη Βόρεια Εύβοια, στις Ροβιές του σημερινού Δήμου Ελυμνίων, όπου ίδρυσε φημισμένο μοναστήρι που πλέον φέρει το όνομά του. Ήταν ένας από τους φωτισμένους διδασκάλους του Γένους, ο οποίος προσέφερε πολλά στην παιδεία των υποδουλωμένων Ελλήνων, και ταυτόχρονα ένας Άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας, στον οποίο αποδίδεται πλήθος θαυμάτων.
Σε ηλικία τριών ετών είδε σε όραμα τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο ο οποίος τον παρότρυνε να τον ακολουθήσει.
Σε ηλικία δεκαπέντε ετών έφυγε από την πατρίδα του για να υπηρετήσει σε ένα μοναστήρι στην Μαγνησία με τον ιερομόναχο Ακάκιο όπου έμεινε πέντε χρόνια.
Στη συνέχεια ο Όσιος Δαυίδ μαζί με τον Γέροντα Ακάκιο έφυγαν από το μοναστήρι της Μαγνησίας και πήγαν στο μοναστήρι του Κομνηνείου στην περιοχή της Όσσας , όπου ο Όσιος δέχτηκε το αξίωμα της διακονίας.
Μετά από λίγο καιρό ο Ακάκιος και ο Όσιος πήγαν στο Άγιο Όρος στη Λαύρα του Οσίου Αθανασίου του Αθωνίτου για να προσκυνήσουν τα ιερά κοινόβια. Μετά ο Όσιος ακολούθησε τον Ακάκιο ο οποίος είχε χειροτονηθεί ως Αρχιερέας της «Αγιοτάτης Μητροπόλεως Ναυπάκτου και Άρτης» στην επισκοπή του, όπου σύντομα τον χειροτόνησε Ιερέα και Λειτουργό των Αγίων του Θεού Μυστηρίων.
Για μικρό χρονικό διάστημα ο Δαυίδ διακόνεψε ως ηγούμενος στη Μονή της Θεοτόκου της Βαρνάκοβας, φεύγοντας από εκεί πήγε στο όρος Στείρι ανάμεσα στον Ελικώνα και τον Παρνασσό όπου ίδρυσε ένα μικρό μοναστήρι, αργότερα όμως κατηγορήθηκε ότι ήταν η αιτία φυγής μερικών σκλάβων ενός Αγαρηνού άρχοντα της Λιβαδειάς και για το λόγο αυτό βασανίστηκε και φυλακίστηκε, όταν ελευθερώθηκε δεν επέστρεψε στο Στείρι αλλά αναζητώντας ένα τόπο να ασκητέψει βρέθηκε στην Εύβοια. Εγκαταστάθηκε στον τόπο που τώρα βρίσκεται το μοναστήρι προς τιμή του, που τότε υπήρχε ένα ερειπωμένο εκκλησάκι της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Χριστού πάνω από τις Ροβιές Ευβοίας.
Καθώς η φήμη του εξαπλώνονταν όλο και περισσότεροι Χριστιανοί πήγαιναν κοντά του, δημιουργήθηκε έτσι η ανάγκη να κτισθεί ένα μοναστήρι, έτσι ο Όσιος έφυγε για να κάνει εράνους μεταξύ των Χριστιανών και έφτασε μέχρι την Ρωσία. Αφού συγκέντρωσε τα απαραίτητα χρήματα σε λίγα χρόνια ολοκληρώθηκε το μοναστήρι αφιερωμένο στη δόξα της Μεταμορφώσεως του Δέσποτα Χριστού. Ο Όσιος έμεινε εκεί μέχρι το θάνατό του, την πρώτη Νοεμβρίου, σε βαθιά γεράματα.
Η μνήμη του Οσίου Δαυίδ τιμάται κάθε χρόνο την 1η Νοεμβρίου.
