Του Σωτήρη Παπαμιχαήλ
Διαβάζοντας ένα άρθρο, για τη φτωχοποίηση των Ελλήνων και τη στάση που κρατά απέναντι σ? αυτό το φαινόμενο η σημερινή Κυβέρνηση, θυμήθηκα τη συμπεριφορά της, όταν ακόμη ζούσαμε σε κλίμα ευφορίας κι εθνικής ανάτασης, περιμένοντας την έναρξη των Ολυμπιακών αγώνων.
Σκούπες αστυνομικές εξαφάνιζαν τους άστεγους, μην τύχει και χαλάσει η διάθεση των τουριστών ή μην τσαλακωθεί η εικόνα της Ολυμπιακής Ελλάδας.
Σήμερα στην Ελλάδα της φτώχειας και της ζητιανιάς, στην Ελλάδα των αστέγων, που αυξάνονται με ρυθμούς ασύλληπτους, στους ανασκαφείς των σκουπιδοτενεκέδων, η κυβέρνηση ακολουθεί την ίδια τακτική εξαφάνισής τους, προσθέτοντας μάλιστα και μια ισχυρή δόση ρατσισμού ανακατεμένη με το αρρωστημένο χιούμορ περί «Ξένιου Δία» του Κ. Δένδια και μόνο οι αγωνιώδεις προσπάθειες ευαίσθητων ανθρώπων που οργανώνουν και συμμετέχουν σε δίκτυα αλληλεγγύης μας επιτρέπουν να θυμόμαστε πως στον τόπο αυτό η φιλοξενία ήταν θεότητα.
Όμως όλα αυτά συμβαίνουν ΜΟΝΟ στην Ελλάδα;
Πρόκειται για φαινόμενο της οικονομικής κρίσης ΜΟΝΟ;
Ας δούμε λοιπόν τι γίνεται στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης και μετά ας αναρωτηθούμε για την επόμενη παγκόσμια γενοκτονία.
Στην Ισπανία όπου οι εξώσεις γίνονται μαζικά πια και κάθε λογικός άνθρωπος θα περίμενε ο Δήμος ή το κράτος να πάρει μέτρα βοήθειας για αυτούς που μένουν ξαφνικά στο δρόμο, η Δήμαρχος της Μαδρίτης με απόλυτα σαδιστική διάθεση τιμωρεί με πρόστιμο που φτάνει τα 750 ευρώ τους άστεγους.
Κι όλα αυτά συμβαίνουν, αφού έχουν προηγηθεί εξώσεις ανθρώπων από τα σπίτια τους αλλά και από τη Δημοτική Επιχείρηση Στέγασης, όπου φιλοξενούταν όσοι είχαν ανάγκη. Σύμφωνα με την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ισπανίας 1 στους 5 ζει σε συνθήκες φτώχειας, 2,2 εκατομμύρια παιδιά δεν σιτίζονται κανονικά και το 29,9% των νοικοκυριών είναι υποθηκευμένα λόγω απλήρωτων στεγαστικών δανείων εξαιτίας των οποίων οι ιδιοκτήτες τους απειλούνται με πλειστηριασμό ακινήτου.
Ε! δεν γίνεται να μην αναρωτηθεί κάθε άνθρωπος που έχει σώας τα φρένας πως είναι δυνατόν να βάζεις πρόστιμο σε κάποιον (και μιλάμε, όπως είπαμε, για χιλιάδες άστεγους στη Μαδρίτη) ο οποίος ΕΙΝΑΙ ΑΣΤΕΓΟΣ, ΑΚΡΙΒΩΣ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΧΡΗΜΑΤΑ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΤΟ ΔΑΝΕΙΟ ΤΟΥ.
Πως διάολο περιμένεις να το εισπράξεις; Κι επειδή σίγουρα δεν θα το εισπράξεις προσδοκάς κάτι άλλο. Αλλά τι;
Λέτε να είναι τόσο ΗΛΙΘΙΑ η Δήμαρχος; Και πως το εγκρίνει αυτό το Δημοτικό Συμβούλιο; Τρελάθηκαν όλοι ξαφνικά; Σίγουρα κάτι άλλο συμβαίνει
Οι Σουηδοί πλησιάζουν περισσότερο στον κ. Δένδια. Εκεί λοιπόν το ακροδεξιό κόμμα «Δημοκράτες της Σουηδίας» κατέθεσε πρόταση στο Κοινοβούλιο, με την οποία ζητά η επαιτεία από ΞΕΝΟΥΣ να αποτελεί λόγο απέλασης από τη χώρα και απαγόρευσης εισόδου σε αυτήν για πάντα.
Τουλάχιστον είναι πιο έξυπνοι από τους Ισπανούς ή λιγότερο διεστραμμένοι, αλλά σίγουρα περισσότερο ρατσιστές. Δε βάζουν πρόστιμα που δε μπορούν να εισπράξουν, αλλά ΔΙΩΧΝΟΥΝ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ.
Στη Νορβηγία, η κυβέρνηση, θέλει να επιτρέψει στους δήμους την απαγόρευση της επαιτείας με στόχο, όπως δηλώνει ο αρχηγός του κόμματος της Προόδου που συμμετέχει στον κυβερνητικό συνασπισμό Siv Jensen, αυτή η απαγόρευση να επιτρέψει την καταπολέμηση της εγκληματικότητας και κυρίως να στραφεί εναντίον των Ρομά.
Στο πρόγραμμα μάλιστα του κόμματος αναφέρεται ξεκάθαρα η απαγόρευση της επαιτείας στη Νορβηγία.
Ουγγαρία, χώρα με 30.000 άστεγους, η κυβέρνηση απαγορεύει νομοθετικά την επαιτεία και τον ύπνο στο δρόμο, στις αστικές τουριστικές περιοχές (λέτε να διεκδικήσουν και τους Ολυμπιακούς αγώνες;)
Στη Γαλλία, όπου η επαιτεία είναι παράνομη από τη δεκαετία του 1990, υπήρχαν το 2012 141.500 άστεγοι, εκ των οποίων 30.000 παιδιά.
Στην Ιταλία (una faccia una razza) η επαιτεία δεν είναι απαγορευμένη, αρκεί να γίνεται στα πλαίσια της αξίωσης της ανθρώπινης αλληλεγγύης και χωρίς να διαταράσσεται η δημόσια τάξη.
Πρόσφατα η Sandra Petrovic Jakovina, ευρωβουλευτής από την Κροατία, κατέθεσε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο την παρακάτω επερώτηση: «Υπάρχει μια τάση στην Ευρώπη, η οποία κινείται στα πλαίσια καταπιεστικών καθεστώτων σε τοπικό επίπεδο και συχνά οδηγεί σε παραβιάσεις των θεμελιωδών δικαιωμάτων των ατόμων που βρίσκονται σε δυσμενή κατάσταση, όπως οι άστεγοι, οι μετανάστες, οι φτωχοί και οι αποφυλακισμένοι, οι οποίοι τιμωρούνται όλο και πιο συχνά εξαιτίας της κατάστασής τους. Σε ορισμένες μάλιστα περιπτώσεις εξαιρούνται από τα κοινωνικά προγράμματα ή αυτά της στέγασης, που λειτουργούν για να βοηθήσουν ανθρώπους να ενταχτούν ή να επανενταχτούν στην κοινωνία.
Οι τοπικές αρχές παίρνουν μέτρα για να ποινικοποιήσουν τις καθημερινές δραστηριότητες των αστέγων στον αγώνα τους για επιβίωση. Αυτά μπορεί να είναι η απαγόρευση του ύπνου στο δρόμο ή σε παγκάκι, η αφαίρεση αντικειμένων από κάδους απορριμμάτων ή και η εξαναγκαστική και βίαιη αποχώρησή τους από κάποιο χώρο. Και για όσους βιώνουν την αστεγία, είναι πολύ δύσκολο, αν όχι ακατόρθωτο, να έχουν πρόσβαση στη δικαιοσύνη.
Δεδομένου ότι η οικονομική κρίση βρίσκεται σε εξέλιξη εδώ και πέντε χρόνια, είναι πολύ πιθανό να συνεχίσει να αυξάνεται ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν σε συνθήκες φτώχειας. Ποια νομικά μέτρα προτίθεται να λάβει η Επιτροπή, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι προστατεύονται οι αξίες και τα θεμελιώδη δικαιώματα των πολιτών, όπως αυτά κατοχυρώνονται από τις Συνθήκες, έτσι ώστε να καταστεί αδύνατη για τα κράτη μέλη η θέσπιση μέτρων που δυσχεραίνει τη θέση των αστέγων;.
Κι εδώ ερχόμαστε να δούμε που πραγματικά πηγαίνουμε. Δεν νομίζω να πιστεύει κανείς πως οι άστεγοι θα πληρώσουν τα πρόστιμα κι έτσι θα βοηθήσουν τους δήμους ή την πολιτεία να χρησιμοποιήσει αυτά τα έσοδα για τη βελτίωση των συνθηκών των αστέγων. Ούτε βέβαια περιμένει κανείς να ευαισθητοποιηθούν οι νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις και να θεσπίσουν νόμους που προστατεύουν τους αδύναμους ή έστω να εμποδίσουν τους δημάρχους να εκφράζουν το ρατσισμό και ίσως το σαδισμό τους (όσοι δήμαρχοι φυσικά ανήκουν στην κατηγορία αυτή).
Αλήθεια ξέρει κανείς μας τι έγιναν οι άστεγοι της Αθήνας το 2004; Ρωτήσαμε ποτέ να μάθουμε; Υπάρχουν χιλιάδες καταγγελίες από οργανώσεις που ενδιαφέρονται, από οργανώσεις αλληλεγγύης, αλλά δεν μιλώ γι? αυτούς. Μιλώ για μας που όταν ακούμε ότι ψάχνουν κάποιον, ο νους μας πάει στη Νικολούλη.
Μπήκαν θα σου πουν σε στρατόπεδα (πόσο άσχημα σου ακούγεται η έκφραση στρατόπεδα;). Στρατόπεδα συγκέντρωσης λέγονται ? ακόμη πιο άσχημη έκφραση.
Όμως, πόσοι είναι σ? αυτά τα στρατόπεδα; Καθημερινά άνθρωποι φτωχαίνουν, μένουν άστεγοι, βρίσκουν φαγητό σε κάδους σκουπιδιών (μάλιστα οι καλοί γείτονες κρεμάνε έξω από τους κάδους, σακουλάκια με τα φαγητό που περίσσεψε). Καθημερινά πληθαίνουν οι άστεγοι και τα στρατόπεδα δε θα τους χωράνε πια. Και τότε τι θα γίνει; Θα δεχτούμε τα νέα Άουσβιτς; Δεν το βρίσκω απίθανο με την αδιαφορία και το βόλεμα που μας διακρίνει. Δεν το βρίσκω αδύνατο με το φόβο που μας κυριαρχεί. Φοβόμαστε να αλλάξουμε κυβέρνηση και ξαναψηφίζουμε αυτούς που μας οδήγησαν σε αυτή την κατάσταση. Φοβόμαστε τους Αγιάννηδες κι αλλάζουμε δρόμο. Φοβόμαστε και τη σκιά μας. Είμαστε έτοιμοι πια να δεχτούμε τη «μοιραία λύση», είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε τη λύση της γενοκτονίας για το καλό των πολλών. Ο Υπουργός Υγείας το δηλώνει ήδη ξεδιάντροπα στα κανάλια. Δεν αρκούν τα λεφτά για όλους, κάποιοι θα πεθάνουν μας λέει και ελάχιστοι εξοργίζονται.
Η τρόικα προτείνει να δημιουργήσουμε καταλύματα, αν θέλουμε να κάνουμε κοινωνική πολιτική. Κι ακόμη συζητάμε για Εθνική Ανεξαρτησία
Καιρός να ανασκουμπωθούμε και να αντιμετωπίσουμε τη ζωή μας. Να αντισταθούμε στον εξευτελισμό της, να βοηθήσουμε το γείτονά μας που έμεινε άστεγος, όχι μόνο γιατί ακολουθεί η δική μας σειρά αλλά γιατί έρχεται πραγματική γενοκτονία
Γιατί τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τα καταλύματα αστέγων, στα οποία ανθρώπινες ψυχές θα στοιβάζονται σα σαρδέλες η μια πάνω στην άλλη, οι αρρώστιες, η εγκληματικότητα, η πείνα θα έχουν ως αποτέλεσμα μαζικούς θανάτους και στο τέλος θα κυριαρχήσει η αδιαφορία, που θα επιτρέψει στις κυβερνήσεις να προσφύγουν σε πιο «δραστικά μέτρα».
Οι εξαφανίσεις των αστέγων δεν είναι τυχαίες, και το νέο ολοκαύτωμα δεν θα έχει «γενετικές δικαιολογίες» αλλά οικονομικές.
πηγή : redwire.gr
