Πώς είναι άραγε η ζωή για κάποιον που ενώ καταλαβαίνει δεν μπορεί να μιλήσει; Και που ενώ έχει συναισθήματα, αδυνατεί να τα εξωτερικεύσει, να εκφράσει την πείνα, τον σωματικό πόνο ή τη χαρά;

Ξεκινώντας από αυτά τα ερωτήματα και αναζητώντας λύση στα αδιέξοδα που θέτουν, μια Ελληνίδα φοιτήτρια του Πολυτεχνείου Κρήτης, η Βιλελμίνη Καλαμπρατσίδου, σχεδίασε μια πρωτοποριακή πλατφόρμα επικοινωνίας για άτομα με σοβαρά κινητικά προβλήματα, μια καινοτόμα εφαρμογή που μπορεί με χαμηλό κόστος να αναβαθμίσει σημαντικά την ποιότητα ζωής κινητικά ανάπηρων ατόμων που στερούνται ομιλίας.

Η ιδέα βραβεύτηκε από τη Μονάδα Καινοτομίας του Πολυτεχνείου, ενώ η κυρία Καλαμπρατσίδου, η οποία συνεχίζει πλέον τις σπουδές της στο Πανεπιστήμιο Νιου Τζέρσεϊ των ΗΠΑ, αναζητεί τρόπους για να αξιοποιηθεί εμπορικά η πλατφόρμα.

Εδωσε φωνή στη 17χρονη Στέλλα
«Η εφαρμογή αναπτύχθηκε με σκοπό να δώσει σε αυτό το κορίτσι και σε κάθε άλλο άτομο με παραπλήσια κινητικά προβλήματα τη δυνατότητα να βελτιώσει από μόνο του την επικοινωνία του με τον κόσμο και να εξελιχθεί πνευματικά διαβάζοντας βιβλία, παρακολουθώντας βίντεο, ακούγοντας μουσική και βλέποντας φωτογραφίες, όλα αυτά αυτόνομα, πατώντας απλώς ένα κουμπί, χωρίς να έχει ανάγκη τη βοήθεια συνοδού» λέει μιλώντας στο «Εθνος» η δημιουργός της πλατφόρμας.

Δίνει λύσεις
Η 17χρονη Στέλλα, που πάσχει από τετραπληγία, είναι η πρώτη που δοκίμασε την καινοτόμα εφαρμογή της φοιτήτριας Βιλελμίνης Καλαμπρατσίδου

«Εμαθα για τη Στέλλα μέσω ενός φίλου. Μου εξήγησε την κατάσταση και ότι η δασκάλα της προσπαθούσε να τη βοηθήσει με κάθε τρόπο. Εκείνη είχε ανακαλύψει ότι η Στέλλα έμαθε να διαβάζει μόνη της και πίστευε βαθύτατα ότι είχε πιθανότητες εξέλιξης με την κατάλληλη τεχνολογική υποστήριξη.

Λόγω, όμως, του ότι στην αγορά δεν υπήρχαν εξειδικευμένες εφαρμογές για την περίπτωσή της και σε τιμή προσεγγίσιμη, έψαχναν κάποιον που να μπορεί να φτιάξει κάτι. Μου άρεσε πολύ η ιδέα να σχεδιάσω μια τέτοια εφαρμογή, γιατί πιστεύω ότι ένας μηχανικός πρέπει να δίνει λύση στα προβλήματα της κοινωνίας και να ικανοποιεί τις ανθρώπινες ανάγκες».

Η εφαρμογή λειτουργεί μέσω ενός laptop ή tablet και προσαρμόζεται στις διαφορετικές ανάγκες του κάθε ατόμου. Στην περίπτωση της Στέλλας ένα μεγάλο κουμπί, το οποίο εκείνη χειρίζεται με το πόδι, λειτουργεί ως ποντίκι και της δίνει πρόσβαση στα εικονίδια της εφαρμογής μέσω του αυτόματου κυκλικού σκαναρίσματος των εκάστοτε επιλογών.

Τα εικονίδια καλύπτουν λεκτικά μεγάλη ποικιλία δραστηριοτήτων, φυσικών αναγκών, επιθυμιών, όπως «διψάω», «πεινάω», «πονάει το κεφάλι μου», «θέλω να μείνω μόνη μου» ή «να φορέσω αυτό», κάτι που όπως επισημαίνει η κυρία Καλαμπρατσίδου «είναι μια αξία ανεκτίμητη, παρότι εμείς το θεωρούμε δεδομένο και δεν το καταλαβαίνουμε.

Επίσης σημαντικό και καινοτόμο σε σχέση με τα προϊόντα που υπάρχουν στην αγορά είναι ότι το συγκεκριμένο λογισμικό συνδυάζει την επικοινωνία με την προσωπική απασχόληση και διασκέδαση.
Μέσω της εφαρμογής ο χρήστης μπορεί να διαβάζει βιβλία, να βλέπει ταινίες, εικόνες και να ακούει μουσική με μία κίνηση. Η εφαρμογή είναι πλήρως προσαρμόσιμη στις λογοτεχνικές, μουσικές προτιμήσεις του χρήστη και επιπλέον μπορεί να αποθηκεύει στατιστικές πληροφορίες των προτιμήσεών του.

Πώς άλλαξε η ζωή του κοριτσιού
«Είναι σαν να έρχεται ξαφνικά ένα δώρο για το παιδί σου» λέει ο κ. Κώστας Κουμπιάδης, πατέρας της Στέλλας, περιγράφοντας στο «Εθνος» την επίδραση που είχε η πρωτοποριακή εφαρμογή στη ζωή της κόρης του. Η Στέλλα έχει τελειώσει το γυμνάσιο, όμως οι επιλογές για περαιτέρω ανάπτυξη της προσωπικότητάς της με αυτονομία είναι ελάχιστες.

«Η δοκιμή της πλατφόρμας στη Στέλλα ήταν επιτυχημένη» λέει ο κ. Κουμπιάδης.

Η δυνατότητα
Η 17χρονη Στέλλα, που πάσχει από τετραπληγία, είναι η πρώτη που δοκίμασε την καινοτόμα εφαρμογή της φοιτήτριας Βιλελμίνης Καλαμπρατσίδου

«Το να έχει κάποιος με κινητικά προβλήματα τη δυνατότητα να εκφράσει τις διαθέσεις του, τις ανάγκες, ένα ερώτημα, ένα σχόλιο, το να μπορεί απλά να πει καλημέρα ή ''θέλω νερό'' ή ''δεν αισθάνομαι ευχαριστημένη'' με το πάτημα ενός κουμπιού, είναι πάρα πολύ σημαντικό. Αυτό που θα με ενδιέφερε ιδιαίτερα να αναπτυχθεί περισσότερο είναι ο τομέας του παιχνιδιού και της μουσικής, δραστηριότητες στις οποίες δεν μπορεί να έχει πρόσβαση με άλλο τρόπο ένα άτομο με κινητικά προβλήματα».

Εδωσε φωνή στη 17χρονη Στέλλα
Ο ίδιος εξηγεί ότι είδε την ψυχολογία της κόρης του να αλλάζει χρησιμοποιώντας την εφαρμογή και διαπίστωσε ότι ήθελε να ασχολείται όλο και περισσότερο με αυτήν. «Επαιρνε μαζί της το σύστημα και εκτός σπιτιού αλλά και στο σχολείο, ενώ η δασκάλα της είχε ενσωματώσει και σχολικά βιβλία στο λογισμικό.

Δεν ήταν μόνο κάτι ευχάριστο αλλά και αναγκαίο. Η Βιλελμίνη είναι άξια συγχαρητηρίων, γιατί στην Ελλάδα με πενιχρά μέσα κατόρθωσε κάτι που δεν το φτιάχνουν οι ξένοι.

Πηγή: ethnos.gr