1965, καλοκαίρι, τέτοιες μέρες περίπου. Μετά τα Ιουλιανά και ενώ οι κυβερνήσεις των αποστατών παραιτούνται την επομένη της ορκωμοσίας -κάποτε και πριν την ορκωμοσία- ένα προπύργιο του Γεωργίου Παπανδρέου παραμένει αλώβητο. Το ΕΙΡ, η κρατική ραδιοφωνία. Ο Σάκης Πεπονής αρνείται να παραιτηθεί. Ο αρχηγός της ΕΡΕ και ο φίλα προσκείμενος τύπος απαιτούν την απόλυση του Πεπονή και χαρακτηρίζουν το ΕΙΡ "Πεπονόφωνον"! Ο Σάκης, απτόητος, αρνείται να παραιτηθεί και στο παρασκήνιο μαίνεται μάχη για τον αντικαταστάτη του. Η εφημερίδα Ελευθερία, του Κόκκα, κυκλοφόρησε με «χτύπημα» στην πρώτη σελίδα: Διωγμός εναντίον των νέων. Το ρεπορτάζ για τον διωγμό ήταν το εξής:
Παρά του γνωστού Αθηναίου δικηγόρου Πέτρου Ταδόπουλου του Αλεξάνδρου (δεν δημοσιεύουμε το όνομα, βλ. ΥΓ3) ελάβομεν και δημοσιεύομεν την ακόλουθο επιστολή, την οποία είχε αποστείλει εις το γραφείον του κυρίου πρωθυπουργού. Η επιστολή έχει ως εξής:
«Κύριε Πρόεδρε,
Από μηνός και πλέον κατετέθη εις το πολιτικόν γραφείον σας, επιστολή μου, δι? ης, σας καθιστώ ενήμερον περί της διαθεσιμότητός μου, όπως αναλάβω καθήκοντα Γενικού Διευθυντού του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας.
Κύριε Πρόεδρε,
Από νεαράς ηλικίας μετέχω ενεργώς εις τους εθνικούς και κοινωνικούς αγώνας της ελληνικής νεολαίας, μηδέποτε επιζητήσας να ανταλλάξω τους ευγενείς αγώνας με κρατικήν τινά θέσιν. Ουδέποτε, επίσης, συνωστίσθην εις τους προθαλάμους υπουργικών και βουλευτικών γραφείων επιζητών διορισμόν. Πάντοτε εθεώρουν τον φαβοριτισμόν και την αναξιοκρατίαν ως ένα, αληθώς απηνή, διωγμόν των νέων και αξίων. Δια τούτο υπέβαλα, απευθείας εις υμάς, την υποψηφιότητά μου.
Κύριε Πρόεδρε,
Επειδή, από μηνός και πλέον, ουδεμία απάντησιν έλαβον, σας γνωρίζω ότι, εις το κατ? εμέ, η πρότασις θεωρείται ως ουδέποτε υποβληθείσα. Επιτρέψατέ μου, πάντως, τον συμπερασμόν ότι ο διωγμός των νέων ου μόνον συνεχίζεται, αλλά και επιτείνεται.
Μετά τιμής,
Πέτρος Ταδόπουλος του Αλεξάνδρου, δικηγόρος Αθηνών.».
Στα γραφεία του Ταχυδρόμου, τρεις δαίμονες της δημοσιογραφίας, ο Χάρης Μπουσμπουρέλλης, ο Γιάννης Καψής και ο Πέτρος Γαβαλάς, διαβάζουν το δημοσίευμα και αυθωρεί ετοιμάζουν το δικό τους χτύπημα.
Την επομένη ο Ταχυδρόμος κυκλοφόρησε με τίτλο «Και Νέος Διωγμός κατά των Νέων». Το ρεπορτάζ είχε ως εξής:
Παρά του γνωστού Αθηναίου οικονομολόγου, Πέτρου Γαβαλά, του Ιωάννου, ελάβομεν και δημοσιεύομεν την ακόλουθο επιστολή, την οποία είχε αποστείλει εις το γραφείον του κυρίου πρωθυπουργού. Η επιστολή έχει ως εξής:
«Κύριε Πρόεδρε,
Από μηνός και πλέον κατετέθη εις το πολιτικόν γραφείον σας, επιστολή μου, δι? ης, σας καθιστώ ενήμερον περί της διαθεσιμότητός μου, όπως αναλάβω καθήκοντα Διοικητού της Τραπέζης της Ελλάδος.
Κύριε Πρόεδρε,
Από νεαράς ηλικίας μετέχω ενεργώς εις τους εθνικούς και κοινωνικούς αγώνας της ελληνικής νεολαίας, μηδέποτε επιζητήσας να ανταλλάξω τους ευγενείς αγώνας με κρατικήν τινά θέσιν. Ουδέποτε, επίσης, συνωστίσθην εις τους προθαλάμους υπουργικών και βουλευτικών γραφείων επιζητών διορισμόν. Πάντοτε εθεώρουν τον φαβοριτισμόν και την αναξιοκρατίαν ως ένα, αληθώς απηνή, διωγμόν των νέων και αξίων. Διά τούτο υπέβαλα, απευθείας εις ημάς, την υποψηφιότητά μου.
Κύριε Πρόεδρε,
Επειδή, από μηνός και πλέον, ουδεμία απάντησιν έλαβον, σας γνωρίζω ότι, εις το κατ? εμέ, η πρότασις θεωρείται ως ουδέποτε υποβληθείσα. Επιτρέψατέ μου, πάντως, τον συμπερασμόν ότι ο διωγμός των νέων ου μόνον συνεχίζεται, αλλά και επιτείνεται.
Μετά τιμής,
Πέτρος Γαβαλάς του Ιωάννου, οικονομολόγος Αθηνών.».
Ολόκληρη η Αθήνα έσκασε στα γέλια, καθώς οι δύο επιστολές ήταν για εβδομάδες το πιο in ανέκδοτο στα πολιτικά και δημοσιογραφικά στέκια. Ολόκληρη, είναι σχήμα λόγου, καθώς δύο, τουλάχιστον, δε γέλασαν. Ο αυτοπροταθείς δικηγόρος, αλλά και ο Ξενοφών Ζολώτας, ο οποίος τηλεφώνησε διαμαρτυρόμενος στον εκδότη του Ταχυδρόμου, Χρήστο Λαμπράκη.
- Χρήστο, υπάρχει πρόβλημα στις σχέσεις μας;
- Κανένα πρόβλημα. Τι εννοείς;
- Ποίος είναι αυτός ο Γαβαλάς, τον οποίον προωθείς σκανδαλωδώς ως Διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος; Τι είναι αυτό το δημοσίευμα του Ταχυδρόμου;
- Χιούμορ είναι, Ξενοφών, χιούμορ!
Σημείωση: κάθε συνειρμός ή παραλληλισμός με σύγχρονα γεγονότα και πρόσωπα, είναι, εννοείται, απολύτως συμπτωματικός.
Υ.Γ.1: Την αφήγηση οφείλω στον Πέτρο Γαβαλά, βασικό συντελεστή του Μικροπολιτικού στα ΝΕΑ, επί Γιάννη Καψή.
Υ.Γ.2: Η ιστορία αυτή ήταν το αγαπημένο καλαμπούρι του Γιώργου Γεννηματά. Μια φορά, ζούσε ακόμη η Κάκια και ενώ είχαν αρρωστήσει και οι δυο, ο Γεννηματάς, λίγο πριν φτάσει η ιστορία στο τηλεφώνημα του Ζολώτα, οπότε τη σκυτάλη έπαιρνε ο Γιάννης Καψής, εκλιπαρούσε: «Σταματήστε. Τραντάζομαι από τα γέλια και πονάω».
Υ.Γ.3: Το πραγματικό όνομα του δικηγόρου δεν το αποκαλύπτω γιατί στους κατοπινούς χρόνους διέπρεψε στον αντιδικτατορικό αγώνα, στη δίωξη των Απριλιανών, στη δικηγορία και στη Βουλή.
Του Κώστα Σπυρόπουλου
από protagon.gr
