Η 15η Οκτωβρίου έχει παγκοσμίως καθιερωθεί ως η ημέρα εορτασμού του «Λευκού Μπαστουνιού», με στόχο τη διάδοση της μεγάλης σημασίας της χρήσης του και την ευαισθητοποίηση του κοινού στην προσπάθεια των ατόμων με προβλήματα όρασης για μια πιο ανεξάρτητη διαβίωση, αλλά και για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που συναντούν στην καθημερινή μετακίνησή τους.

Η ιστορία του λευκού μπαστουνιού ξεκινά μετά τη λήξη του Α' Παγκόσμιου Πολέμου στην Αμερική, όπου αναπτύχθηκε ένα κίνημα αποκατάστασης και επανένταξης των ατόμων που τυφλώθηκαν από ατυχήματα κατά τη διάρκεια του πολέμου.

Το κίνημα αυτό ξεκίνησε από τον οφθαλμίατρο Richard Hoover, ο οποίος πρωτοχρησιμοποίησε ένα μακρύ καλάμι για τη βοήθεια της κίνησης των τυφλών βετεράνων του πολέμου.

Ο Δωδεκάλογο?ς του λευκού μπαστουνιο?ύ: 

1. Μόνο εμείς οι τυφλοί κρατάμε λευκό μπαστούνι και αυτό για να περπατάμε με ασφάλεια, όχι για να ξεχωρίζουμε, να παίζουμε, να μας δείχνουν ή για να ζητιανεύουμε.

2. Το λευκό μπαστούνι ή ο σκύλος μου είναι πολύτιμοι βοηθοί στη ζωή μου. Ωστόσο θα περπατήσω πιο εύκολα αν είμαι μαζί σας. Όμως, μη με πιάνετε από τον ώμο ή από το μπράτσο. Δε με βοηθάτε έτσι. Πιο πολύ θα με βοηθήσετε αν με αφήσετε να πιάσω εγώ το δικό σας μπράτσο. Έτσι θα νιώθω πότε σταματάτε, πότε στρίβετε, πότε ανεβαίνετε ή κατεβαίνετε.

3. Είμαι ένας συνηθισμένος άνθρωπος, αλλά τυφλός. Μη με μεταχειρίζεστε σαν να είμαι μικρό παιδί. Μεγαλώνω, παίζω, τρέχω, διαβάζω, γράφω, σπουδάζω, δουλεύω, παθιάζομαι, κλαίω, γελάω, ερωτεύομαι, θυμώνω. "σερφάρω" ή κάνω κουβεντούλα στο Διαδίκτυο...Ακριβώς όπως και εσείς.

4. Μη ρωτάτε το συνοδό μου: "Πώς τον λένε;", "Τι θέλει να ψωνίσει;", "Ποιο φαγητό του αρέσει;", "Πού θέλει να πάει;", "Πώς γράφει και διαβάζει;", "Πώς μπορεί;", σαν να μην είμαι εγώ εκεί. Ρωτήστε απευθείας εμένα. Ξέρω και εγώ να σας απαντήσω! Χρησιμοποιήστε τον κανονικό τόνο της φωνής σας. Όπως μιλάτε στους άλλους.

5. Μιλήστε σε μένα. Μην αποφεύγεται τις λέξεις "βλέπω", "κοιτάζω", "τυφλός", κ.α. Τις μεταχειρίζομαι και εγώ. "Βλέπω" με τα χέρια μου, όταν αγγίζω. Επίσης, ακούω, μυρίζω, καταλαβαίνω, αισθάνομαι.

6. Αν βρεθούμε κάπου μαζί, συστήστε με στους άλλους. Θέλω να γνωρίζω ποιος είναι στην τάξη ή στο δωμάτιο μαζί μου. Μιλήστε μου όταν με πλησιάζετε και πείτε το μου όταν είναι να φύγετε: με φέρνετε σε μεγάλη αμηχανία αν μ αφήνετε να μιλάω με κάποιον που δεν είναι κοντά μου.

7. Οδηγήστε το χέρι μου σε μια καρέκλα. Πείτε μου που είναι η πόρτα ή το παράθυρο στο δωμάτιο, που βρίσκεται το μπάνιο, αν υπάρχουν εμπόδια ή πράγματα στο πάτωμα κλπ. Δε θέλω να κάνω ζημιές, γιατί μπορώ να μην κάνω ζημιές.

8. Βοηθήστε με στο τραπέζι και πείτε μου για το φαγητό στο πιάτο μου. Χρησιμοποιήστε το πιάτο μου σαν "ρολόι" και πείτε μου σε ποια "ώρα" βρίσκεται κάθε είδος του φαγητού μου. Για παράδειγμα, "το κρέας σου είναι στο έξι", δηλαδή στο κάτω μέρος του πιάτου. Φροντίστε το ποτήρι μου να είναι δίπλα στο πιάτο μου και πείτε μου αν είναι στο δεξί ή στο αριστερό μου χέρι, για να το βρίσκω εύκολα όταν το χρειαστώ.

9. Μου αρέσουν οι αθλητικές εκδηλώσεις, το θέατρο και ο κινηματογράφος, φτάνει να με βοηθάτε να καταλαβαίνω τι γίνεται διαβάζοντας ή περιγράφοντάς μου όσα δεν μπορώ να δω. Μου αρέσουν οι εκδρομές και τα πάρτι. Πάρτε με στην παρέα σας και γνωρίστε με στους φίλους σας.

10. Ξέρω να συμπεριφέρομαι. Αν υστερώ σε κάτι, βοηθήστε με. Δε θέλω να με λυπάστε. Θέλω τη φιλία σας!.

11. Μη μιλάτε για τη "θαυματουργή αντίληψη" των τυφλών. Μην ξεχνάτε ότι όλα όσα έμαθα είναι αποτέλεσμα σκληρής προσπάθειας και εργασίας.

12. Αν είστε περίεργοι για αυτό που μου συμβαίνει, δεν έχω πρόβλημα να το συζητήσω μαζί σας. Αλλά όχι μόνο γι αυτό, γιατί για μένα είναι μια παλιά ιστορία!. Έχω τόσα άλλα ενδιαφέροντα, χόμπι και απορίες, όπως εσείς, που μπορούμε να συζητήσουμε.

http://www.i-diadromi.gr