Ένα πραξικόπημα που προαναγγέλλεται δεν είναι σοβαρή υπόθεση από μόνη της. Όταν όμως ανώτεροι δικαστικοί λειτουργοί ασχολούνται με αυτό, τότε αρχίζουμε να ψάχνουμε τι είναι εκείνο που δεν έχουμε καταλάβει καλά. Ας πιάσουμε, όμως, το νήμα των εξελίξεων από λίγο πιο νωρίς. Από την νύκτα που δολοφονήθηκε ο Παύλος... Θα κάνουμε μία και μόνο ερώτηση: Τι θα είχε συμβεί αν η νεαρή αστυνομικός δεν είχε συλλάβει τον δολοφόνο; Οι φίλοι του θύματος θα έλεγαν αυτά που γνωρίζουμε και σήμερα και το νόμιμο κόμμα της Χρυσής Αυγής θα μοίραζε αγωγές σε όποιον τολμούσε να τους ανακατέψει σε μία «ποδοσφαιρική διαφορά». Αν η νεαρή αστυνομικός δεν έκανε την δουλειά της, το αίμα θα έρεε άφθονο στους δρόμους. Μήπως τελικά αυτό επεδίωκαν κάποιοι κύκλοι; Την ανωμαλία; Μήπως υπήρξε ένα ευρύτερο σχέδιο από κύκλους που ήθελαν πιθανότατα να μετατρέψουν την Ελλάδα σε ένα βαλκανικό καταφύγιο των κάθε λογής παρανόμων; Να κάνουν πράξη το σύνθημα που μήνες τώρα καλλιεργούν για την... Κολομβία της Ευρώπης; Σε μία χώρα που δεν λειτουργούν οι δημοκρατικοί θεσμοί, που η Δημοκρατία γίνεται λάστιχο στα χέρια σφετεριστών της εξουσίας, είναι φυσικό να βρίσκουν ζωτικό χώρο σκοτεινές δυνάμεις που συνδέονται με τον υπόκοσμο και τις δραστηριότητές του. Επί σειρά ετών φωνάζουν διάφοροι για τα όσα συνέβαιναν στον χώρο του ποδοσφαίρου. Για τα στημένα, τους στρατούς των προέδρων, για την διείσδυση των ναζιστών στους οργανωμένους φιλάθλους. Ποιος ασχολήθηκε; Επί σειρά ετών ρίσκαραν πολλοί την φήμη τους και το επαγγελματικό τους μέλλον για να αναδείξουν τις διαδρομές του μαύρου πολιτικού χρήματος. Πρόκειται για καταστάσεις που δημιούργησαν και εξέθρεψαν ολόκληρες συμμορίες που λυμαίνονται το κράτος και διασύρουν την Δημοκρατία. Ποιος ασχολήθηκε; Επί σειρά ετών διαμαρτυρόντουσαν κάποιοι για την απίστευτα μεγάλη διείσδυση των μυστικών υπηρεσιών στον δημόσιο βίο. Και λοιπόν; Ποιος ασχολήθηκε; Το πρόβλημα δεν είναι μεταξύ της δεξιάς και της αριστεράς. Δεν είναι θέμα ιδεολογίας. Είναι μία πάλη του κόσμου με τον υπόκοσμο. Τόσα χρόνια έχουμε ανεχτεί τον υπόκοσμο να πιάνει όλο και περισσότερες θέσεις στο θέατρο των καθημερινών δράσεων του δημόσιου βίου. Μέχρι που ο υπόκοσμος έφτασε στο σημείο να ελέγχει ολόκληρη την αίθουσα, επειδή ο κόσμος του φωτός αδράνησε. Ένας είναι ο δρόμος για να ξεκαθαρίσει το τοπίο. Η ενεργός παρουσία όλων των πολιτών στον δημόσιο βίο. Αν δεν μπορούμε να ελέγξουμε την αίθουσα, μπορούμε να την διευρύνουμε. Είμαστε σίγουρα περισσότεροι και είναι καιρός να δείξουμε την δύναμή μας. Να σηκωθούμε από τους καναπέδες και να συμμετέχουμε ενεργά στον δημόσιο βίο. Αν θέλουμε το μέλλον που μας αξίζει, θα πρέπει και να το διαμορφώσουμε. Με τα χέρια μας, με την φαντασία μας, με την αγάπη μας για αυτή την χώρα και τους ανθρώπους της. Το σκοτάδι φεύγει μόνο με το φως. Όχι με άλλο σκοτάδι... Θανάσης Μαυρίδης
Πηγή:www.capital.gr