«Δεν θα αρνηθώ ότι είχα πιει λίγο παραπάνω εκείνη την νύχτα, και μετανιώνω χίλιες φορές το λεπτό για αυτή μου την απερισκεψία» λέει και τονίζει: «Την στιγμή που συνειδητοποίησα ότι χτύπησα άνθρωπο σταμάτησα 30-40 μέτρα πιο πάνω».
Ήταν γύρω στις 04:50 της περασμένης Τρίτης όταν ο Γιώργος Γιαννόπουλος, κινούμενος με το ΙΧ του επί της Ακαδημίας και στην διασταύρωση με την Ρήγα Φεραίου παρέσυρε και χτύπησε έναν μοτοσικλετιστή, τον 25χρονο Δημήτρη Κλιμένκο από την Ουκρανία.
Έκτοτε, γράφτηκαν πολλά, όπως για παράδειγμα πως ο κ. Γιαννόπουλος εγκατέλειψε τον νεαρό άνδρα χωρίς τον παραμικρό δισταγμό καθώς και ότι ακολούθησε καταδίωξη από τους άνδρες της ομάδας ΔΙΑΣ, η οποία και οδήγησε στην σύλληψή του.
Σήμερα, ο Γιώργος Γιαννόπουλος σπάει την σιωπή του και μιλάει αποκλειστικά στο protothema.gr για την μοιραία εκείνη νύχτα: «Δεν θα αρνηθώ ότι είχα πιει λίγο παραπάνω εκείνη την νύχτα, και μετανιώνω χίλιες φορές το λεπτό για αυτή μου την απερισκεψία. Ωστόσο με στοιχειώνουν τα όσα λέγονται και αναπαράγονται περί εγκατάλειψης.
Την στιγμή που συνειδητοποίησα ότι χτύπησα άνθρωπο σταμάτησα 30-40 μέτρα πιο πάνω, δεν τα μέτρησα, από το σημείο του ατυχήματος για να δω τι ακριβώς είχε συμβεί και σε ποια κατάσταση βρισκόταν ο άνθρωπος. Τα όσα γράφονται δε περί καταδίωξης μου από άνδρες της αστυνομίας είναι υπερβολικά σενάρια. Είμαι μία ολόκληρη ζωή μοτοσικλετιστής και δεν θα παρατούσα ποτέ κάποιον που χτύπησε με μοτοσυκλέτα.
Πάνω απ? όλα όμως είμαι άνθρωπος και σε καμία περίπτωση δεν θα άφηνα αβοήθητο έναν συνάνθρωπό μου. Ο ίδιος, μπορεί να λέει την άποψή του. Είναι σεβαστή. Σεβαστή όμως θα πρέπει να είναι λογικά και η δική μου άποψη για το εν λόγω συμβάν.
Όλα τα υπόλοιπα θα τα κρίνει το δικαστήριο βάσει της δικογραφίας. Αυτό που θέλω να γνωρίζει είναι πως είμαι και θα είμαι δίπλα του σε οτιδήποτε χρειαστεί και πως το μόνο που εύχομαι μέσα από την καρδιά μου είναι να είναι καλά. Για μια ζωή θα οικτίρω τον εαυτό μου που εκείνο το βράδυ ήπια δύο ποτά παραπάνω κι αυτή η ιστορία αποτελεί για μένα ένα μάθημα ζωής.
Το παράδοξο δε με μένα είναι ότι κανόνας της καθημερινότητάς μου είναι η γυμναστική και η υγιεινή διατροφή... Δεν είμαι άνθρωπος της προβολής, ούτε της δημοσιότητας κι αν αποφάσισα να μιλήσω είναι επειδή θέλω να στείλω μήνυμα σε αυτό το παλικάρι ότι θα έχει την αμέριστη συμπαράστασή μου σε οτιδήποτε κι αν χρειαστεί και θα πως θα ήθελα να επικοινωνήσει μαζί μου μέσω του δικηγόρου μου. Συγνώμη από το παλικάρι, από τον εαυτό μου κι από όποιον άνθρωπο πλήγωσα»
AYTH EINAI H ΑΛΛΗ ΠΛΕΥΡΑ.
Ήταν λίγο πριν τις 05.00 τα ξημερώματα της Τρίτης όταν ο 25χρονος νεαρός κινούνταν επί της Ακαδημίας με προορισμό την οδό Σκουφά στο Κολωνάκι για να πάει στη δουλειά του.
Ήμουν στο φανάρι, ο σηματοδότης ήταν πράσινος, όταν ξαφνικά είδα ένα κόκκινο αυτοκίνητο μάρκας Volkswagen, να κατευθύνεται προς τη διασταύρωση με ανεπτυγμένη ταχύτητα. Την τελευταία στιγμή πήδηξα από τη μηχανή για να μην περάσει από πάνω μου. Σώθηκα από θαύμα, αφού η μηχανή καταστράφηκε ολοσχερώς. Όταν σηκώθηκα από το έδαφος, έτρεμα ολόκληρος από το σοκ.
Το διερχόμενο αυτοκίνητο σταμάτησε για λίγο, αφού χτύπησε τη μηχανή και μετά πάτησε γκάζι και εξαφανίστηκε. Για καλή μου τύχη, εκείνη την ώρα περνούσε από το σημείο η ομάδα ΔΙ.ΑΣ μαζί με ένα όχημα της Τροχαίας, που είχαν δεχτεί κλήση για άλλο περιστατικό, λέει ο 25χρονος νεαρός στο protothema.gr.
Αμέσως ακολούθησε καταδίωξη του υπόπτου από την ομάδα ΔΙ.ΑΣ, ενώ παράλληλα οι αστυνομικοί ειδοποίησαν το ΕΚΑΒ προκειμένου να παρασχεθούν οι πρώτες βοήθειες στον τραυματισμένο οδηγό. Όταν συνειδητοποίησα ότι με εγκατέλειψε, λύγισα. Κάτι έσπασε μέσα μου. Αν πάθαινα κάτι, τι θα γινόταν η μάνα μου και ο ανήλικος αδερφός μου; σκέφτηκα.
Ο πατέρας μου πέθανε πριν από τέσσερα χρόνια από την ανίατη ασθένεια. Εγώ είμαι ο προστάτης της οικογένειας τώρα πια. Η μητέρα μου δεν έχει μόνιμη δουλειά, λέει ο Δημήτρης Κλιμένκο ο οποίος έχει τραυματιστεί στο σώμα, ευτυχώς όχι σοβαρά, με αρκετά χτυπήματα όμως στο γόνατο και τα χέρια.
Ο 25χρονος νεαρός και η οικογένεια του άφησαν την Ουκρανία πριν από 8 χρόνια και ήρθαν στον τόπο καταγωγής της μητέρας του, αφού η γιαγιά του είναι από την Πελοπόννησο.
Όταν έχασε τον πατέρα του, ανέλαβε τα βάρη της οικογένειας. Την ώρα που συνέβη το τροχαίο ατύχημα, πήγαινε στη δουλειά του, σε μία καφετέρια επί της οδού Σκουφά προκειμένου να ανοίξει το μαγαζί. Δυο μέρες μετά το ατύχημα αναρωτιέται γιατί ο οδηγός του αυτοκινήτου έδειξε αδιαφορία.
Δεν έχει καμία σημασία εάν ο οδηγός του αυτοκινήτου είναι διάσημος ή όχι. Ξέρω μονάχα ότι με εγκατέλειψε. Θα μπορούσε να με είχε σκοτώσει. Ούτε επικοινώνησε μαζί μου αυτές τις μέρες ώστε να ζητήσει συγνώμη ή να μάθει αν είμαι καλά.
Αναρωτιέμαι τι θα γινόταν αν δεν βρισκόταν στο σημείο εκείνη την ώρα η ομάδα ΔΙ.ΑΣ, λέει ο 25χρονος
