Βασίλης Βαλασόπουλος, δήμαρχος Ηλιούπολης
Η επόμενη πενταετία θα είναι μία κρίσιμη περίοδος για τη χώρα και τους πολίτες της. Στη διάρκεια της είναι ορατές σημαντικές ανακατατάξεις και ανατροπές που θα σημαδέψουν για αρκετά χρόνια την πολιτική και κοινωνική ζωή της χώρας.
Μέσα σ? αυτό το πλαίσιο των ανατροπών και της συνολικής αμφισβήτησης των θεσμών, η Αυτοδιοίκηση καλείται να παίξει έναν ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο. Να πρωταγωνιστήσει στην προσπάθεια για δημοκρατική, προοδευτική και αναπτυξιακή διέξοδο από την κρίση, στηρίζοντας τους πολίτες και ενισχύοντας την εμπιστοσύνη τους στους θεσμούς και στην αξία της δικής τους συμμετοχής.
Η Αυτοδιοίκηση ως πυλώνας της δημοκρατίας με διακριτό θεσμικό ρόλο που υπερβαίνει τα κομματικά όρια, αλλά και ως η πιο κοντά στην πολίτη μορφή διοίκησης μπορεί και οφείλει με την αποτελεσματική και διαφανή λειτουργία της να αποκαταστήσει στα μάτια των πολιτών το κύρος της παραπαίουσας δημόσιας διοίκησης.
Με την υπέρβαση των εσωτερικών της παραταξιακών και άγονων αντιπαραθέσεων, μπορεί και οφείλει να στρέψει το ενδιαφέρον των πολιτών από τις ανούσιες και συχνά κενές περιεχομένου κομματικές αψιμαχίες που στοχεύουν στο συναίσθημα και όχι στη λογική των πολιτών σε δράσεις ουσιαστικής συμμετοχής και δημοκρατικής λειτουργίας των θεσμών.
Την τετραετία που πέρασε παρά το εχθρικό κλίμα που δημιούργησε η κεντρική εξουσία, η Αυτοδιοίκηση επωμίστηκε το μεγάλο φορτίο της αποτυχίας και αναποτελεσματικότητας του κρατικού μηχανισμού, εκ των πραγμάτων ανέλαβε την ευθύνη άσκησης της κοινωνικής πολιτικής του κράτους.
Και την άσκησε με επιτυχία και σεβασμό στους δοκιμαζόμενους πολίτες.
Κινητοποίησε τις τοπικές κοινωνίες και ανέπτυξε την ανθρώπινη αλληλεγγύη, κοινωνικές συμπεριφορές που είχαν σχεδόν λησμονηθεί τουλάχιστον στα μεγάλα αστικά κέντρα. Κράτησε τις κοινωνίες όρθιες διαφυλάττοντας την κοινωνική συνοχή.
Η θετική αυτή δράση οφείλεται στην εμπιστοσύνη των πολιτών προς τις δημοτικές αρχές.
Το κεφάλαιο αυτό της εμπιστοσύνης που δημιουργήθηκε σε καιρό φτώχειας πρέπει να διαφυλαχθεί και να αυξηθεί με κάθε θυσία.
Για να μπορέσει όμως η Αυτοδιοίκηση να συνεχίσει την καταλυτική της παρουσία στο πολιτικό και στο κοινωνικό πεδίο, πρέπει πρώτα απ΄όλα να σταθεί στα πόδια της.
Δεν είναι δυνατόν να συνεχισθεί η δίωξή της από την κεντρική εξουσία.
Η μείωση των εσόδων από την κρατική επιχορήγηση κατά 60% και η μεγάλη μείωση του προσωπικού των Δήμων έχουν δημιουργήσει συνθήκες οικονομικού στραγγαλισμού της Αυτοδιοίκησης.
Ο οικονομικός στραγγαλισμός, η στέρηση προσωπικού και οι ασφυκτικοί και αντισυνταγματικοί έλεγχοι στην κατάρτιση των προϋπολογισμών ενέχουν τον κίνδυνο της σταδιακής μετατροπής της Αυτοδιοίκησης σε Ετεροδιοίκηση.
Η Κεντρική Εξουσία ή θεωρεί την Αυτοδιοίκηση υπεύθυνη για την κρίση της χώρας, ή χρησιμοποιεί την επίθεσή της κατά της Αυτοδιοίκησης ως άλλοθι για την ανικανότητα και την φανερή απροθυμία της να βάλει τάξη στις δομές της κεντρικής κυβέρνησης.
Η Αυτοδιοίκηση δεν ζητά περισσότερα χρήματα .
Ζητά τα προβλεπόμενα από τους νόμους και το σύνταγμα. Η Αυτοδιοίκηση δεν ζητά ανεξέλεγκτη δράση και ασυδοσία στην διαχείριση των οικονομικών της.
Ζητά έλεγχο των πεπραγμένων της και όχι έλεγχο των προθέσεών της.
Ένα ξεπερασμένο θεσμικό πλαίσιο που ερμηνεύεται και υλοποιείται από ένα κράτος χωρίς φαντασία και επαφή με τις ανάγκες των τοπικών κοινωνιών, δεν μπορεί να συνεχίζει να υφίσταται και να λειτουργεί ως εμπόδιο στις κοινωνικές δράσεις και στις αναπτυξιακές πρωτοβουλίες της Αυτοδιοίκησης.
Γι΄αυτό πρέπει να επιδιωχθεί :
? Η θεσμική κατοχύρωση της αυτοδιοικητικής δράσης
? Η αποκατάσταση του κύρους των αυτοδιοικητικών θεσμών που σήμερα πλήττονται δίκαια ή άδικα από πολλές πλευρές και
? Η κατάκτηση μιας πραγματικά αντιγραφειοκρατικής λειτουργίας με μηχανοργάνωση σε όλα τα επίπεδα και βέβαια
? Η οικονομική αυτοτέλεια, απαραίτητη για ένα δημοκρατικό και αποτελεσματικό προγραμματισμό δράσης, με διαφάνεια και λογοδοσία.
Εν τέλει στην επόμενη κρίσιμη πενταετία η Αυτοδιοίκηση πρέπει να έχει επιτύχει να είναι θεσμικά ισχυρή, λειτουργικά ανεξάρτητη και οικονομικά αυτάρκης.
Μόνο έτσι θα επιτύχει να εξυπηρετήσει τους στόχους της.
? Την εξυπηρέτηση του δημότη.
? Τη στήριξη και επέκταση της κοινωνικής πολιτικής.
? Τη συμμετοχή της στην ανάπτυξη της τοπικής οικονομίας και πάνω απ΄ όλα :
? Τη λειτουργία της ως εργαστήριο της τοπικής δημοκρατίας και της ουσιαστικής συμμετοχής.
http://airetos.gr
