Να παραμείνει ο λόφος Κοπανά και η περιοχή του θεάτρου Βράχων δημόσια και δασική έκταση

Όλοι στην Αθήνα γνωρίζουν την περιοχή των νταμαριών του Βύρωνα, όπου στεγάζεται εδώ και χρόνια το θέατρο βράχων "Μελίνα Μερκούρη" και αθλητικές εγκαταστάσεις. Αυτό που ίσως δεν έχουν υπ' όψιν είναι πως αποτελεί μέρος μίας ευρύτερης έκτασης που αποτελεί το βορειοδυτικό άκρο του Υμηττού. Αυτό το κομμάτι δασικής έκτασης το βλέπουν οι πιο πολλοί Αθηναίοι που οδηγούν στην οδό Κατεχάκη με κατεύθυνση την Ηλιούπολη. Είναι η ευρύτερη έκταση του λόφου Κοπανά στο Βύρωνα, φυσικό σύνορο των δήμων Ηλιούπολης, Βύρωνα και Υμηττού.

Η έκταση αυτή -γνωστή ως λόφος ΚΟΠΑΝΑ- έχει τη δική της μικρή ιστορία. Το νοτιοανατολικό της άκρο είχε ενταχθεί στο Natura 1999. Το σύνολο της περιοχής διεκδικείται από ιδιώτες και την εκκλησία με βάσει τίτλους χρησικτησίας με καταγωγή από το τουρκικό κράτος. Η περιοχή -ενώ έχει ενταχθεί στη Β' ζώνη Υμηττού- εδώ και χρόνια υποφέρει από διάφορες καταπατήσεις δημοτικών αρχών και ιδιωτών. Μετρά οργανωμένες απόπειρες εμπρησμού. Ειδικά ο λόφος Κοπανά καίγεται συστηματικά κατά μέσο όρο, τουλάχιστον 2 φορές κάθε 1 δεκαετία.

Τις δεκαετίες του '70 και του '80 με την μεγάλη κινητοποίηση του κόσμου και τη συμβολή των τότε δημοτικών αρχών εκδιώχθηκε η εταιρεία ΕΡΓΑΝΗ και επιβλήθηκε η διακοπή εργασιών λατόμευσης στο λόφο Κοπανά. Ο χώρος καταλήφθηκε από τους δήμους Βύρωνα και Υμηττού και κατασκευάστηκαν σχολεία, το θέατρο βράχων και ανοιχτά γήπεδα. Αργότερα κατασκευάστηκε και το θέατρο "Άννα Συνοδινού" και η περιοχή του λατομείου σταδιακά έλαβε χαρακτηριστικά περιπάτου, άθλησης και αναψυχής. Ο ευρύτερος λόφος παρέμεινε δασική και αναδασωτέα έκταση. Στο μεγαλύτερο μέρος ωστόσο γυμνός από δέντρα λόγω των συνεχών απόπειρων εμπρησμών.

Από το 2003 οι φερόμενοι ιδιοκτήτες προσπαθούν με αγωγές να διεκδικήσουν την ιδιοκτησία. Το 2016 υπήρξε πρωτόδικη απόφαση υπέρ του δημοσίου. Αλλά το 2017 ασκήθηκε έφεση κατά της απόφασης. Τον 9/2020 εκδόθηκε απόφαση που επιδικάζει όλη τη δασική έκταση του λόφου Κοπανά και την περιοχή του λατομείου στους ιδιώτες. Το κυριότερο όμως είναι πως αποφασίζει τον αποχαρακτηρισμό όλου του Λόφου από δασική έκταση και τον απεντάσσει από την Β' ζώνη Υμηττού. Η εξέλιξη αυτή είναι πολύ σοβαρή και αν καταστεί μόνιμη προσφέρει νομικά επιχειρήματα και σε άλλους διεκδικητές για τον αποχαρακτηρισμό ευρύτερων εκτάσεων κάτω από την Περιφερειακή Υμηττού. 

Για το πως φθάσαμε ως εδώ υπάρχουν ευθύνες. Όλα αυτά τα χρόνια οι κάτοικοι θεωρούσαν ότι ο χώρος αυτός ανήκει στο δημόσιο. Ποτέ δεν θα μπορούσαν να φανταστούν πως το 2020 το Εφετείο Αθηνών θα δικαίωνε τους ιδιώτες διεκδικητές. Οι δημοτικές αρχές δεν ενημέρωσαν τους κατοίκους για τις -μετά το 2000- επιδιώξεις των ιδιωτών, εφησυχάζοντας την εντύπωση πως ο λόφος είναι ολοκληρωτικά δημόσιος και δημοτικός. Παραιτήθηκαν από τη νομική διεκδίκηση να περάσει ουσιαστικά και οριστικά ο χώρος στο δημόσιο.

Όλες οι κυβερνήσεις που πέρασαν από το 1977 μέχρι σήμερα έχουν ευθύνη γιατί δεν νομοθέτησαν η έκταση αυτή να περάσει στο δημόσιο. Οι κυβερνήσεις πριν το 2000 μάλιστα αποζημίωσαν τους ιδιώτες διεκδικητές για να κατασκευαστούν σχολεία. Ποτέ δεν ασχολήθηκε επισταμένα η ελληνική πολιτεία να αποδείξει πως ο αρχικός τίτλος χρησικτησίας που παρουσιάζεται το 1860 δεν μπορεί να είναι αληθής καθώς η περιοχή ήταν εντελώς έρημη και καμία δραστηριότητα δεν μπορεί να λάμβανε χώρα στους λόφους και τα βουνά της. Οι δήμοι και το δασαρχείο δεν επέμειναν στην αναδάσωση της περιοχής επί χρόνια. Κανένας δεν ενημέρωσε τους κατοίκους της περιοχής για την έφεση των ιδιωτών το 2017. Κανένας δεν ενημέρωσε τους κατοίκους για το πρόσφατο αποτέλεσμα της έφεσης αυτής και μόλις τον τελευταίο μήνα έγινε γνωστό.

Αλλά και τώρα που κλιμακώνονται οι αντιδράσεις και ο δήμος θα προχωρήσει σε αίτηση αναίρεσης στον Άρειο Πάγο, όλοι επικεντρώνουν στο να παραμείνει δημόσια η έκταση του λατομείου που φέρει τις εγκαταστάσεις του Θεάτρου Βράχων και των γηπέδων. Συστηματικά υποτιμάται ο αποχαρακτηρισμός της ευρύτερης έκτασης από δασική και η προσπάθεια απένταξής της από τη Β' ζώνη Υμηττού.

Είναι ορατός ο κίνδυνος αποχαρακτηρισμού της ευρύτερης έκτασης από δασική να προχωρήσει με ταχείς ρυθμούς, γεγονός που κρίνουμε πως θα αποτελέσει την αρχή του τέλους για τις δασικές εκτάσεις του Υμηττού κάτω από την Περιφερειακή οδό και την Κατεχάκη. Η εξέλιξη αυτή -αν συμβεί- θα είναι μία μεγάλη απώλεια για όλους τους κατοίκους της Αθήνας και όχι μόνο του Βύρωνα και των όμορων δήμων. 

Ζητάμε τη βοήθειά σας για να πιεστούν οι δημοτικές αρχές Βύρωνα και Υμηττού αλλά και η Ελληνική Πολιτεία να δώσουν λύση. Να υπάρξει νομοθετική πρωτοβουλία που να διασφαλίζει την ευρύτερη έκταση ως δασική και οριστικά να την εξαιρεί από το σχέδιο πόλης, θέτοντας οριστικό τέρμα στις επιδιώξεις οικοπεδοποίησης και απώλειας του περιαστικού πρασίνου στις εκτάσεις του Υμηττού που εφάπτονται στο σχέδιο πόλης.

Συνυπογράψτε και δηλώστε μαζί μας την αντίθεσή σας να αποχαρακτηριστεί η οποιαδήποτε δασική έκταση στις παρυφές του Υμηττού.

Απαιτήστε μαζί μας από τους Δήμους Υμηττού και Βύρωνα και τον Υπουργό ΠΕΧΩΔΕ να επιλυθεί οριστικά το ζήτημα της ευρύτερης έκτασης του λόφου Κοπανά και να παραμείνει δημόσια και δασική.

Να μην αφήσουμε να αποφασίζουν για μας, χωρίς εμάς και εναντίον μας  Όσοι συμφωνούμε στο παραπάνω κείμενο να δράσουμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ. Μπορούμε και πρέπει να παρέμβουμε.

Κάτω τα χέρια από τη δημόσια περιούσια. ΕΞΩ τα ιδιωτικά συμφέροντα από το Λόφο ΚΟΠΑΝΑ. Κανένας αποχαρακτηρισμός. Νομοθετική ρύθμιση ΤΩΡΑ.

ΥΠΟΓΡΑΨΤΕ και διαδώστε! Για να παραμείνει ο δημόσιος χαρακτήρας του λόφου Κοπανά στο Βύρωνα