Αίσιο τέλος για την περιπέτεια των τριών 15χρονων εφήβων από την Άνω Ηλιούπολη που χάθηκαν χθες 15/2 νωρίς το απόγευμα στον Υμηττό και σήμανε συναγερμός στην Πυροσβεστική και στην Άμεσο Δράση ενόψει και της έντασης του καιρικού φαινομένου «Μήδεια». Οι δύο έφηβοι από τους τρεις βρέθηκαν λίγο μετά τις 9 το βράδυ στον Βύρωνα, ενώ το θρίλερ αναζήτησης συνεχίστηκε μέχρι να βρεθεί και ο τρίτος έφηβος που ήταν μαζί τους και πήρε άλλη διαδρομή προς αναζήτηση επιστροφής. Τα παιδιά περί τις 10:30 το βράδυ ήταν όλα ασφαλή.
Ρεπορτάζ: Θώμη Μελίδου
Στο πλευρό των οικογενειών των εφήβων, αναλαμβάνοντας δράση μέχρι να βρεθούν και οι τρεις έφηβοι σώοι και ασφαλείς, ήταν από την πρώτη στιγμή ο δήμαρχος Ηλιούπολης, Γιώργος Χατζηδάκης, ενώ στην εξέλιξη της επιχείρησης ενεργοποιήθηκαν η Δασοπροστασία Παπάγου-Χολαργού, ο ΣΠΑΥ (Σύνδεσμος για την Προστασία και Ανάπτυξη του Υμηττού), ενώ δραστηριότητα ανέπτυξε και ο δήμαρχος Βύρωνα, Γρηγόρης Κατωπόδης όταν τα παιδιά εντοπίστηκαν στον Δήμο.
Λανθασμένο το πρώτο σήμα εντοπισμού θέσης από το 112
Καταλυτικός ήταν ο ρόλος του πατέρα του ενός εφήβου από τους δύο που βρέθηκαν λίγο μετά τις 9 το βράδυ καθώς αντιλήφθηκε λίγο πριν τις 8 αργά το απόγευμα συνομιλώντας μαζί τους στο κινητό, ότι το πρώτο σήμα για τον εντοπισμό της θέσης τους που έδινε το 112, όπου και είχαν τηλεφωνήσει οι έφηβοι μετά από γονεϊκή προτροπή, κοντά στην οδό Λεονταρίου στην Κάντζα Αττικής, ήταν λανθασμένο.
Ο πατέρας σύμφωνα με το πρώτο σήμα του 112 για τον εντοπισμό των παιδιών, βρισκόταν στη θέση του γηπέδου των Γλυκών Νερών, στο κτήμα Καμπά μαζί με κλιμάκιο της Πυροσβεστικής από το σταθμό της Παλλήνης.
Συνομιλώντας τότε με τον έφηβο γιο του στο κινητό, ο μικρός του είπε ότι βλέπει την Ακρόπολη. Ο πατέρας εκείνη την στιγμή συνειδητοποίησε ότι το σήμα θέσης του 112 ήταν λανθασμένο και επέμεινε στην επαναεντοπισμό της θέσης των εφήβων. Όπως τελικά αποδείχτηκε ήταν από την άλλη πλευρά του Υμηττού στην περιοχή του Καρέα, Βύρωνα.
Ο κάτοικος του Βύρωνα που άνοιξε την πόρτα του στα παιδιά και η μαρτυρία του εφήβου
Καταλυτικός ήταν και ο ρόλος του ηλικιωμένου κατοίκου του Δήμου Βύρωνα στην οδό Κλεισούρας 102 όπου και απευθύνθηκαν τα παιδιά βρίσκοντας μονοπάτι εξόδου από το βουνό σε κατοικημένη περιοχή. Ο παππούς φιλοξένησε τα παιδιά που ήταν παγωμένα από τις χαμηλές θερμοκρασίες και σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση.
Όπως αναφέρει ο έφηβος: «Χτυπήσαμε κουδούνια. Ζητήσαμε βοήθεια. Είπαμε ότι χαθήκαμε. Κάποιοι μας έκλεισαν τις πόρτες. Μια νεαρή κοπέλα στην πολυκατοικία προθυμοποιήθηκε να μας βοηθήσει. Ένας παππούς στην ίδια πολυκατοικία μάς άνοιξε το σπίτι του. Ο παππούς άναψε το τζάκι για να ζεσταθούμε. Τα γάντια μας ήταν σκισμένα από τα πεσίματα στο βουνό. Τα ρούχα μούσκεμα. Ο παππούς άρχισε να τηλεφωνεί για βοήθεια, μας έφερε νερό και φαγητό.
Προς στιγμήν νομίσαμε εκεί στο βουνό ότι δεν θα καταφέρουμε να βγούμε. Μετά δυσκολίας μπορούσα να ανοίξω το κινητό κάθε φορά που χτυπούσε. Τα δάκτυλά μου ήταν παγωμένα και κάτασπρα. Από ένα σημείο και μετά απαντούσα σχεδόν μηχανικά.
Δέχτηκα πολλά τηλεφωνήματα. Μας έψαχναν. Εμείς όμως είχαμε απογοητευτεί. Μας έλεγαν να μείνουμε εκεί που ήμασταν για να μας εντοπίσουν. Αυτό δεν γινόταν. Δεν μπορούσες να μείνεις ούτε δευτερόλεπτο. Το κρύο και το χιόνι ήταν αφόρητα.
Μιλούσα με τον πατέρα μου στο κινητό. Μου εξηγούσε ότι οι δρόμοι προς τα κάτω από την κορυφή του βουνού οδηγούν σε κατοικημένες περιοχές. Το μυαλό μου ήταν σε πανικό. Προσπάθησα να κοιτάξω γύρω μου και μακριά και να πω στον πατέρα μου τι έβλεπα καθώς με ρωτούσε. Βλέπω στο βάθος την Αθήνα μπαμπά είπα και την Ακρόπολη.
Τότε ήταν που ο μπαμπάς μου κατάλαβε ότι μας έψαχναν σε λάθος σημείο. Ήμασταν από την άλλη πλευρά του Υμηττού».
Τα λόγια του πατέρα
Και ο λόγος στον πατέρα του εφήβου: «‘Όταν άκουσα το παιδί μου να μου λέει στην τηλεφωνική μας συνομιλία: ‘Μπαμπά σ' αγαπάω. Συγνώμη για όλα. Αντίο’, με ένταση στην φωνή σαν να επρόκειτο να μην ειδωθούμε ποτέ ξανά, ειλικρινά το ανθρώπινο συναίσθημα ενός γονιού είναι τέτοιο που δεν εύχομαι να το βιώσει κανένας γονέας», εξομολογείται στην «Α» ο πατέρας του 15χρονου.
Ευχαριστώ θερμά και από καρδιάς όλους τους ανθρώπους που στάθηκαν δίπλα μας, την Πυροσβεστική, την Άμεσο Δράση, το Αστυνομικό Τμήμα Παλλήνης, τον δήμαρχο Ηλιούπολης Γιώργο Χατζηδάκη, τον Δήμαρχο Βύρωνα, Γρηγόρη Κατωπόδη και τους συνεργάτες τους, τους εθελοντές και όλους όσοι αυτή τη στιγμή της έντασης μπορεί να ξεχνάω μετά από αυτή την περιπέτεια.
Ευχαριστώ θερμά τον παππού στην οδό Κλεισούρας 102 στον Βύρωνα που φιλοξένησε τα παιδιά και τους πρόσφερε αγάπη, ανθρωπιά ζεστασιά. Θα πάμε να τον επισκεφτούμε με τον γιό μου να τον ευχαριστήσουμε ξανά», σημειώνει ο πατέρας.
Όσο για τα λόγια του εφήβου σαν είδε τη μαμά του: «Είπα στην μητέρα μου πόσο πολύ την αγαπάω. Είχαμε συμφωνήσει για μία μικρή βόλτα, μετακίνηση 6 έως τους πρόποδες του Υμηττού καθώς το σπίτι μας είναι μερικά μόλις στενά κάτω από τον Υμηττό στην Άνω Ηλιούπολη και να επιστρέψω στο σπίτι.
Έχουμε κουραστεί με την πανδημία και τον εγκλεισμό. Δεν την άκουσα. Ανεβήκαμε στο βουνό και χαθήκαμε. Δεν θα ξανασυμβεί. Φοβήθηκα ότι θα πεθάνουμε στο βουνό. Ότι δεν θα ξαναδώ τους γονείς μου. Σκέφτηκα ότι πρέπει να μεγαλώσω, να εκτιμήσω όλα όσα μου προσφέρουν οι γονείς μου. Δεν θα ξανασυμβεί κάτι τέτοιο. Ποτέ. Αλήθεια ποτέ.
Στις 4 τα ξημερώματα σήμερα, μου έστειλε μήνυμα ο φίλος μας που χωρίστηκε από εμάς καθώς διαφωνήσαμε για τον δρόμο που έπρεπε να ακολουθήσουμε και βρέθηκε σε κυνηγετικό καταφύγιο. Δεν πίστευε ότι θα τα καταφέρει στο κρύο παρά το καταφύγιο εάν αργούσαν έστω και μία ώρα ακόμα να τον βρουν. Αυτό μου έγραψε».
Οι δύο έφηβοι βρήκαν την έξοδο στην οδό Κλεισούρας στον Βύρωνα πριν ξεκινήσει η μεγάλη χιονοθύελλα στην περιοχή.
Όσο για τον τρίτο έφηβο που βρέθηκε λίγο αργότερα ήταν ιδιαίτερα τυχερός που συνάντησε το κυνηγετικό καταφύγιο και τους κυνηγούς που τον εντόπισαν αργότερα καθώς σε απόσταση εκατοντάδων μέτρων δεν υπήρχε παρά βουνό και η «Μήδεια».
