Ο Ζακ Ντελόρ υπήρξε ένας αυθεντικός σοσιαλιστής τον οποίο στοίχειωναν οι κοινωνικές αδικίες. Πάνω απ’ όλα ήταν ένας άνθρωπος ο οποίος επιθυμούσε διακαώς να αλλάξει τον ρου των πραγμάτων παρότι η ιστορία θα κρατήσει την πληροφορία πως αν και τέτοιος, ο Ζακ Ντελόρ υπήρξε στην ουσία ένας μεγάλος χριστιανοδημοκράτης από εκείνους που έκτισαν την Ευρώπη.
Με λίγα λόγια αυτός ο πολιτικός ο οποίος το 1995 αρνήθηκε να διεκδικήσει την προεδρία της Γαλλίας, κάτι που θα μπορούσε εύκολα να επιτύχει, αυτός λοιπόν ο άνθρωπος μεταξύ του χριστιανισμού και του σοσιαλισμού υπήρξε ένα παράδοξο.
Με αυτά τα λόγια η γαλλική Le Monde αποχαιρετά με πρωτοσέλιδό της τον μεγάλο Γάλλο και Ευρωπαίο πολιτικό ο οποίος το 1985 τοποθετήθηκε στην προεδρία της Κομισιόν αυτός, ένας αυτοδίδακτος βουλιμικός της πολιτικής ο οποίος πέρασε από τον χριστιανοδημοκρατικό συνδικαλισμό στην ηγεσία της ευρωπαϊκής επιτροπής στη χρυσή περίοδό της κτίζοντας στο πλευρό του Φρανσουά Μιτεράν και του Χέλμουτ Κολ τον δύσκολο δρόμο ο οποίος κάποια στιγμή θα οδηγούσε στο ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα, το Ευρώ.
Την είδηση μετέδωσε το γαλλικό πρακτορείο, επικαλούμενο την κόρη του Ντελόρ.
Ο πρώην επικεφαλής της Επιτροπής της ΕΕ και πρόσωπο-κλειδί για τη δημιουργία του νομίσματος ευρώ, πέθανε, όπως δήλωσε η κόρη του Μαρτίν Ομπρί στο AFP την Τετάρτη.
Ο Ζακ Ντελόρ εργάστηκε στην Τράπεζα της Γαλλίας, υπήρξε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού και ευρωβουλευτής. Τη χρονική περίοδο 1969-1972 ήταν Σύμβουλος του γκωλικού Γάλλου πρωθυπουργού Σαμπάν – Ντελμάς.
Στη συνέχεια προσχώρησε στο Σοσιαλιστικό Κόμμα. Το 1981 έγινε Υπουργός Οικονομικών υπό τον Μιτεράν. Είναι από τους πρωτεργάτες του σχεδίου της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Αξιόλογος οικονομολόγος με εκμοντερνιστικές τάσεις.
Εργάζεται συνεχώς και έχει αποκτήσει μεγάλο κύρος, επιρροή και δύναμη. Από το 1985 μέχρι το 1995 διετέλεσε πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
