Όταν τον περασμένο Μάιο η γυναικεία ομάδα του Παναθηναϊκού κατακτούσε τον τρίτο συνεχόμενο τίτλο της (αν και βρέθηκε να χάνει με 2-0 νίκες από τον Ολυμπιακό στη σειρά των τελικών) οι πανηγυρισμοί για τη σπουδαία επιτυχία κόπηκαν μαχαίρι όταν η Πέννυ Ρόγκα, η σημαία της ομάδας γνωστοποίησε τη μάχη που δίνει με τον καρκίνο.
Η περιπέτεια της πολύπειρης αθλήτριας είχε ξεκινήσει αρκετές εβδομάδες νωρίτερα, κι αυτός ήταν ο λόγος που απουσίαζε από εκείνη τη δραματική σειρά τελικών, αλλά την επόμενη της κατάκτησης του τίτλου αποφάσισε να γνωστοποιήσει η ίδια τι ακριβώς είχε συμβεί...
«Μέρα πρώτη, η μάχη μόλις ξεκίνησε. Ψηλά το κεφάλι! Σας ευχαριστώ όλους για τις ευχές και τα σημαντικά λόγια που μου είπατε», ήταν το μήνυμα που πόσταρε λίγο πριν ξεκινήσει τον κύκλο των θεραπειών.
Σχεδόν επτά μήνες αργότερα η Πέννυ έστειλε το πιο ευχάριστο μήνυμα σε όλο τον κόσμο του βόλεϊ, καθώς κατάφερε να βγει νικήτρια κι απ' αυτή τη μάχη. Την πιο μεγάλη απ' όλες...
Αναλυτικά το μήνυμα της Ρόγκα:
«Άργησα λίγο αλλά τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να πω όσα θέλω, όσα ένιωσα, όσα βίωσα αυτούς τους πιο σημαντικούς, τους πιο δύσκολους, τους πιο απαιτητικούς μήνες της ζωής μου. Τα λόγια δεν μπορούν να αποδώσουν την πραγματικότητα ούτε στο 10% αλλά μπορεί να βοηθήσουν κάποιους έστω και λίγους να δουν την ζωή με άλλο μάτι. Κέρδος θα είναι κι αυτό.
Νόμιζα πως στην ζωή μου είχα περάσει δύσκολες στιγμές, είχα πάρει δύσκολες αποφάσεις, είχα προβλήματα όπως όλοι μας αλλά τελικά δεν είχα ζήσει τίποτα. Για σκεφτείτε "την μια μέρα παίζεις ημιτελικό κυπέλλου και την επόμενη σου ανακοινώνουν οτι έχεις καρκίνο". ΚΑΡΚΙΝΟΣ... λέξη με πολλές σημασίες... εγώ είχε χρειαστεί να την "αναφέρω" στην ζωή μου μόνο ως το ζώδιό μου...
Εν έτη 2024 η λέξη ΚΑΡΚΙΝΟΣ αποτελεί ακόμα ταμπού για το μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού και πόσο μάλλον όλων αυτών που έρχονται αντιμέτωποι. Θέλουμε να θεωρούμαστε προοδευτικοί αλλά στην πραγματικότητα δεν είμαστε παρά μόνο ενα μάτσο συντηρητικοί, φοβικοί παρτάκηδες.
Δεν ντράπηκα ποτέ για την ασθένεια μου, δεν ένιωσα ποτέ άσχημα για τα μαλλιά που έχασα, για τα κιλά που έβαλα, για την τεράστια αλλαγή στο σώμα μου, παρά μόνο περήφανη που δεν παρέδωσα τα όπλα και ρίχτηκα στην μάχη με όλες μου τις δυνάμεις. Κανείς μας δεν γνωρίζει πόση δύναμη κρύβει μέσα του μέχρι να έρθει η στιγμή να τεστάρει τα όριά του. Δεν ήταν εύκολοι αυτοί οι μήνες, υπήρξαν μέρες που λύγισα, που σκέφτηκα οτι δεν αντέχω άλλο, που είπα δεν θα τα καταφέρω αλλά είχα πάντα δίπλα μου αυτούς που έπρεπε, αυτούς που πίστευαν σε μένα παραπάνω από εμένα.
Βέβαια κανείς δεν μπορεί να καταλάβει πως είναι όλο αυτό που περνάει ένας καρκινοπαθής παρά μόνο αν το βιώσει.
Η πρόληψη σώζει ζωές. Μεγάλο μέρος των καρκίνων μπορούν να αποφευχθούν μέσω της έγκαιρης διάγνωσης και της αντιμετώπισής τους.
Πλέον κλείνω το μάτι στην ζωή και χαμογελάω αληθινά. Έδωσα ακόμα έναν αγώνα όχι στο παρκέ αλλά στην ζωή, στην πραγματική ζωή και βγήκα πάλι πρωταθλήτρια!
ΝΙΚΗΣΑΜΕ!».
