«Λίγα λόγια για τις εισπρακτικές.

Την τελευταία δεκαπενταετία έχει δημιουργηθεί ένας νέος κλάδος εργασίας στην Ελλάδα: Οι εισπρακτικές εταιρείες, η γάγγραινα της κοινωνίας.

Κοράκια, αρπακτικά που απειλούν και εκβιάζουν μικρο-οφειλέτες, φτωχούς και άπορους ανθρώπους, για αποπληρωμή χρεών με μαφιόζικες πρακτικές.

Λειτουργούσαν υπό πλήρη κρατική και κυβερνητική κάλυψη ανέκαθεν. Στην αρχή είχαν ρόλο απλώς ενημερωτικό και διεκπαιρεωτικό.

Με το πέρασμα των ετών έγινε πιο «αυστηρός» ο τρόπος που ενημέρωναν, που σημαίνει στη πράξη, ότι απειλούσαν κόσμο τηλεφωνικά οποιαδήποτε μέρα και ώρα, ασχέτως οφειλόμενου ποσού. Ασφαλώς δε σταμάτησαν ούτε και μέσα στην πανδημία.

Όταν η κοινωνία ξύπνησε από το λήθαργο της ψεύτικης ευδαιμονίας με τα πολλά λεφτά, και τα χρέη στα σπίτια διαρκώς αυξάνονταν, οι καταγγελίες πολιτών για παρενοχλήσεις από εισπρακτικές πλήθαιναν και πέρναγαν στο δημόσιο διάλογο ολοένα και συχνότερα.

Τα προσωπικά δεδομένα των πολιτών έγιναν μπαλάκι ανάμεσα στις τράπεζες, τη ΔΕΗ και τις εισπρακτικές, στις οποίες ανατέθηκαν οι «ανείσπρακτες απαιτήσεις», όπως τις ονομάζουν.

Αυτό σε απλή γλώσσα, μεταφράζεται σε απαίτηση οφειλών με βομβαρδισμό τηλεφωνημάτων από αριθμούς κινητών, σταθερών, πολλές φορές από απόρρητο νούμερο, με συνεχόμενες και επαναλαμβανόμενες κλήσεις, με απειλές για διακοπές ηλεκτροδότησης, πλειστηριασμούς και κατασχέσεις, εκβιασμούς, προσβολές και φωνές.

Από την άλλη, για τους μεγαλο-οφειλέτες, μεγαλοεπιχειρηματίες αστούς, διαφόρων ειδών λαμόγια και διαπλεκόμενους κοσμικούς, εκτός από τις σκανδαλώδεις αθωώσεις τους στα δικαστήρια, το μενού έχει και διαγραφή χρεών λόγω «αδυναμίας είσπραξής τους από τον φορέα». Με άλλα λόγια όσο πιο μεγάλη είναι η οφειλή, τόσο πιο δύσκολα εισπράττεται.

Ο ρόλος των δικηγορικών γραφείων για χρέη προς τη ΔΕΗ

Η ΔΕΗ συγκεκριμένα, πλέον απαιτεί χρέη μέσω δικηγορικών γραφείων έναντι πλούσιας αμοιβής ανά υπόθεση που διεκπεραιώνεται.

Διώχνει με αυτόν τον τρόπο τους μικρο-οφειλέτες προς ιδιωτικούς παρόχους με αποτέλεσμα να απαξιώνεται περισσότερο σαν επιχείρηση, και οι ιδιωτικοί πάροχοι να κερδοσκοπούν εις βάρος της.

Το ανελέητο κυνήγι μικρο-οφειλετών της ΔΕΗ από τα κοράκια, παρουσιαζόταν στα ΜΜΕ ως εξυγίανση της επιχείρησης από ενεργειακούς τουρίστες και στρατηγικούς κακοπληρωτές.

Έτσι βάφτισε ο πρώην υπουργός περιβάλλοντος τους φτωχούς και τους άνεργους που έχουν γίνει στόχοι των εισπρακτικών.

Τα δικηγορικά γραφεία σε ρόλο αρπακτικού είναι ένα φρούτο σχετικά πρόσφατο στη «μεγάλη μπίζνα» των εισπρακτικών εταιρειών. Με μια ξεφορτωτική τροποποίηση του κώδικα δεοντολογίας δικηγόρων εναντίον των πρακτικών αυτών, ο δικηγορικός σύλλογος σφυρίζει αδιάφορα.

Επιτρέπει σε μεγαλοδικηγόρους με πλάτες και πλούσια δικτύωση να λειτουργούν κανονικά και με το γράμμα του νόμου, με απευθείας αναθέσεις, έχοντας προσλάβει υπαλλήλους τηλεφωνητές για να τραμπουκίζουν τους οφειλέτες, ενώ θησαυρίζουν σε βάρος του εξαθλιωμένου, από την οικονομική και υγειονομική κρίση, κόσμου.

Δύο περίτρανα παραδείγματα αυτού του μηχανισμού, είναι ο Νίκος Ανδρικόπουλος, ιδιοκτήτης της εταιρείας «Νικόλαος Α. Ανδρικόπουλος και Συνεργάτες» και ο Ευάγγελος Ψύχας, ιδιοκτήτης της εταιρείας «Ευάγγελος Ψύχας και Συνεργάτες», οι τακτικές των οποίων δε διαφέρουν από τις κοινές μαφιόζικες τακτικές του σογιού των εισπρακτικών εταιρειών.

Όσο για τον Ανδρικόπουλο, το μεγαλοδικηγόρο με τις υψηλές διασυνδέσεις και το πλούσιο ενεργητικό, άνοιξε μεγάλες δουλειές επι ΣΥΡΙΖΑ. Στο πελατολόγιό του, σύμφωνα με δημοσιεύματα, βρίσκονται διάφορα μεγαλόσχημα ονόματα και παράγοντες, όπως ο Ιβάν Σαββίδης και ο Λαυρέντης Λαυρεντιάδης.

Εκτός από την εισπρακτική που έχει στους Αμπελοκήπους, ο Ανδρικόπουλος είναι βασικός μέτοχος σε εισπρακτική εταιρεία που συμμετέχει σε κοινοπραξία με την Qualco του Ορέστη Τσακαλώτου, ξαδέρφου Ευκλείδη Τσακαλώτου, για είσπραξη οφειλών ΔΕΗ και τραπεζών.

Η δικηγορική εταιρεία Νίκος Ανδρικόπουλος και Συνεργάτες έχει κάνει την αλητεία επάγγελμα πληρώνοντας ανθρώπους να απειλούν και να εκβιάζουν άλλους ανθρώπους που δε γνωρίζουν.

Σε άλλη περίπτωση θα κάναμε εκτενή αναφορά στην απαγόρευση προβλεπόμενων αδειών που επέβαλε πραξικοπηματικά ο Ανδρικόπουλος στους υπαλλήλους του, σύμφωνα με καταγγελία των ίδιων.

Στην περίπτωση των υπαλλήλων call center εισπρακτικών, έχουμε να πούμε ότι η επιλογή του να κερδίζει κανείς τη ζωή του παρέχοντας τέτοιου είδους υπηρεσίες επ’ αμοιβή, είναι ανήθικη και αντικοινωνική.

Ο κάθε ένας και κάθε μία από εμάς, μέσα από τον αγώνα της καθημερινής επιβίωσης, παίρνει θέση: Ή με την τάξη μας ή με τους εχθρούς της.

Ρουβίκωνας»