Ένα κλασικό και αγαπημένο αναψυκτικό με ζωηρό χρώμα και γλυκιά δροσιστική γεύση είναι αυτή η βυσσινάδα που δεν θα χορταίνουμε να φτιάχνουμε.
Νένα Ισμυρνόγλου
φωτογράφος: Θεοδόσης Γεωργιάδης - Food styling: Σταυρούλα Φουτσά
20' προετοιμασία
Σύνολο: 20'
Υλικά - Μερίδες: για κανάτα 1 λίτρου
- 350 γρ. βύσσινα (καθαρό βάρος), από την κατάψυξη ή φρέσκα, χωρίς τα κουκούτσια
- 100 γρ. (ή και περισσότερο, ανάλογα με το γούστο μας) πετιμέζι ή άλλο γλυκαντικό
- 1 σταγόνα μαστιχέλαιο ή 20 ml μαστιχόνερο ή μερικά φυλλαράκια δυόσμου ή φλούδες από 1/2 λεμόνι ή μοσχολέμονο
- πάγος
- ξινό νερό ή ανθρακούχο ή απλό κρύο νερό
Διαδικασία
- Για να φτιάξουμε την φρέσκια βυσσινάδα, πολτοποιούμε τα 200 γρ. βύσσινα μαζί με το πετιμέζι στο μπλέντερ. Αδειάζουμε τον πολτό στην κανάτα.
- Προσθέτουμε τα υπόλοιπα βύσσινα μαζί με το αρωματικό της αρεσκείας μας και ανακατεύουμε.
- Προσθέτουμε πάγο και απογεμίζουμε με ξινό νερό ή άλλο ανθρακούχο ή απλό νερό.
- Σερβίρουμε με κουτάλα σε ποτήρια, παίρνοντας μαζί και λίγα βύσσινα. Σε κάθε ποτήρι βάζουμε κι από ένα κουταλάκι. Πίνουμε και τρώμε και τα βύσσινα!
- Αν θέλουμε, μπορούμε να προσθέσουμε στην βυσσινάδα 1 σφηνάκι κονιάκ στην κανάτα. Είναι πολύ ταιριαστό και θα μας θυμίσει το λικέρ βύσσινο.
- Αυτή η βυσσινάδα είναι φρέσκια, δεν είναι συμπυκνωμένη. Γι' αυτό και δεν διατηρείται πολύ. Την φτιάχνουμε για να τη σερβίρουμε εντός 1-2 ημερών.
Μυστικά
- Μόλις βγουν τα βύσσινα, επειδή έχουν μικρή περίοδο συγκομιδής, καθαρίστε τα και αποθηκεύστε τα στην κατάψυξη για να έχετε για όλο το καλοκαίρι. Με τα κουκούτσια τους μπορείτε να κάνετε λικέρ.
- Αν έχουμε κέφι, κάνουμε ένα σιρόπι αρμπαρόριζας αντί για πετιμέζι και το έχουμε για τη βυσσινάδα μας: Γίνεται με 1 μέρος νερό, 2 μέρη ζάχαρη και μερικά φύλλα αρμπαρόριζας χοντροκομμένα. Χρησιμοποιούμε ό,τι μεζούρα θέλουμε, π.χ. 1 ποτήρι ή 1 κανάτα δοσομετρητή. Η αναλογία όμως πρέπει να είναι σταθερή, γι’ αυτό μετράμε και το νερό και τη ζάχαρη με το ίδιο σκεύος. Για κάθε 1 μεζούρα νερό που θα βάλουμε, η ζάχαρη πρέπει να είναι διπλάσια, δηλαδή 2 μεζούρες. Αφήνουμε να πάρει βράση σε μέτρια φωτιά και, μόλις λιώσει η ζάχαρη, κατεβάζουμε και αφήνουμε να κρυώσει. Τα φύλλα της αρμπαρόριζας τρώγονται.
Η συνταγή πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό Ζάχαρη & Αλεύρι, τεύχος 49.
