Του Νίκου Π. Σώκου
Είναι αναμφίβολο το γεγονός ότι η χαλάρωση των μέτρων, για χάρη του εξωελλαδικού τουρισμού έφερε το νέο κύμα της πανδημίας, όμως τι έγινε από εκεί και πέρα για να περιοριστεί η νέα πλέον διασπορά;
Ξαναθεσπίστηκε η υποχρεωτική μάσκα σε κλειστούς χώρους από όλους, μέτρο το οποίο δεν έπρεπε ποτέ να αρθεί, σε συνδυασμό με τους χώρους εστίασης που υποχρεώθηκαν να κλείνουν στις δώδεκα ακριβώς.
Τέλος υποτίθεται ότι οι αποστάσεις ασφαλείας στα μαγαζιά δεν σταμάτησαν ποτέ να υπάρχουν, όμως το συγκεκριμένο μέτρο πρόκειται για πλάνη…
Κάνοντας μια σύντομη βόλτα ένα βράδυ στα Νότια Προάστια, διαπιστώνει κανείς τη λαθεμένη τακτική που ακολουθεί όλο το καλοκαίρι η πολιτική ηγεσία, αλλά και την αδιαφορία των περισσότερων μαγαζατόρων, που αψηφούν τα μέτρα στο όνομα του κέρδους, προκειμένου να μη χάσουν τον τζίρο, που θα έκαναν μετά τα μεσάνυχτα.
Παρατηρούνται λοιπόν γεμάτα τραπέζια, το ένα δίπλα στο άλλο, με το συνωστισμό να ξεπερνά τα όρια ακόμη και της προ-Κορονοϊού εποχής, υπάλληλοι να φοράν τη μάσκα στο πηγούνι αντί για το πρόσωπο, η αστυνομία να είναι απούσα, έλεγχοι να μη γίνονται καθόλου και να υπάρχει ένα γενικότερο κλίμα ανευθυνότητας από όλους για τον ιό.
Εδώ είναι καλό να υπενθυμιστεί ότι τον Απρίλη, όταν η Ελλάδα είχε πάλι τριψήφιο αριθμό κρουσμάτων κάθε μέρα, η πλειοψηφία του κόσμου ήταν φοβισμένη, δε κυκλοφορούσε ούτε για περπάτημα που ήταν επιτρεπτό.
Σήμερα όμως ο φόβος χάθηκε, η ηγεσία και ο κόσμος φαίνεται σαν να έχει αποδεχτεί την πανδημία ως ένα αναγκαίο κακό, ξεχνώντας τις ευπαθείς ομάδες που κινδυνεύουν να χάσουν την ζωή τους εξαιτίας της ανευθυνότητας κάποιων άλλων.
Η κυβέρνηση στη διαχείριση την πανδημίας κάνει το ένα λάθος μετά το άλλο, κλείνει τα μαγαζιά τα μεσάνυχτα, αλλά ξεχνά την ανάγκη του κόσμου για διασκέδαση και ξενύχτι, δε σκέφτεται ότι προκειμένου ο πολίτης να βγει και να γυρίσει τα μεσάνυχτα θα είναι διατεθειμένος να στριμωχτεί και να ξεχάσει τα μέτρα προστασίας, τα οποία ούτως ή άλλως από ελάχιστα μαγαζία εξακολουθούν να τηρούνται….
Η λύση δεν θα έλθει με τα μαγαζιά που κλείνουν νωρίς ή τα κλειστά σινεμά και θέατρα, η λύση δεν θα έλθει ούτε από τα ΜΜΕ που από το πρωί ως το βράδυ μιλούν για τον ιό, η λύση δεν θα έλθει ούτε καν από την κυβέρνηση, η οποία ούτως ή άλλως απέδειξε και με το παραπάνω πόσο ανεύθυνη και απροετοίμαστη είναι μέσα στο καλοκαίρι.
Λύση θα ήταν να τηρούνται σχολαστικά οι αποστάσεις και ας γυρνούσε ξημερώματα ο κόσμος στο σπίτι από τη διασκέδαση, λύση θα ήταν η αστυνομία να κάνει συνεχώς ελέγχους σε επιχειρήσεις και χώρους εστίασης, άλλωστε δημόσιος κίνδυνος αυτή τη στιγμή είναι ο Κορονοϊός και όχι οι πιτσιρικάδες που κάνουν γκράφιτι κάτω από μια γέφυρα.
Λύση είναι ο κάθε πολίτης να αναλογιστεί την ευθύνη που κουβαλά απέναντι στις ευπαθείς ομάδες και την κοινωνία, να μη λησμονεί ότι ο κίνδυνος μπορεί να βρίσκεται παντού και ένα αντισηπτικό, μια μάσκα και η τήρηση απόστασης από τρίτους δεν είναι και τόσο δύσκολες συνήθειες για να προσθέσει στην καθημερινότητά του.
Το ναυάγιο που προήλθε από την ανικανότητα των “μεγάλων κεφαλίων” δε χρειάζεται να πνίξει όλους τους υπόλοιπους, εφόσον γνωρίζουμε τι πρέπει να πράξουμε, μπορούμε και μόνοι μας να φτιάξουμε μια σχεδία και να επιβιώσουμε από την τρικυμία της πανδημίας.
