Σύμφωνα με τον νέο Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, τα παιδιά επιτρέπεται να ανεβαίνουν σε μοτοσικλέτες μετά την ηλικία των 16 ετών είτε ως οδηγοί είτε ως επιβάτες, ενώ είναι υποχρεωτικό το ειδικό κάθισμα στο αυτοκίνητο, έως την ηλικία των 12 ετών.
Αυτά είναι μερικά από τα πιο σημαντικά σημεία του ΚΟΚ, για τα οποία μίλησε ο πρόεδρος του Πανελλήνιου Συλλόγου Εκπαιδευτών Οδήγησης, Άρης Ζωγράφος, στην εκπομπή της ΕΡΤ «Από τις έξι» με τον Δημήτρη Κοτταρίδη και τον Γιάννη Πιτταρά.
«Ο νέος κώδικας ξεκινά να διαμορφώσει και να βάλει μια τάξη σε ένα τοπίο στο οποίο οι πάρα πολλές υπουργικές διατάξεις και τα πάρα πολλά προεδρικά διατάγματα το ένα αντιβαίνει του άλλου, άρα περιμένουμε να δούμε το τελικό κείμενο και να τοποθετηθούμε επ’ αυτού.
Αυτή τη στιγμή υπάρχουν μερικές «φήμες» οι οποίες βαδίζουν προς την σωστή κατεύθυνση. Χωρίς το κύριο κείμενο δεν θα μπορούμε να έχουμε μια σφαιρική εικόνα», επισημαίνει ο Άρης Ζωγράφος.
«Η αγκαλιά σκοτώνει» τονίζει, αναφερόμενος στα μοιραία λάθη που κάνουν οι γονείς. «Είναι λάθος να δένονται δύο παιδιά με μια ζώνη και να μην είναι τοποθετημένα σε ειδικό κάθισμα.
Με τη ζώνη ασφαλείας έχει γίνει μια μεγάλη προσπάθεια, το μεγαλύτερο ποσοστό των οδηγών φοράνε ζώνη ασφαλείας. Το μεγάλο στοίχημα είναι να μάθουμε ότι η ζώνη ασφαλείας στα πίσω καθίσματα είναι αναγκαία και αυτό πρέπει να θεσπιστεί από τον καινούριο ΚΟΚ».
Οι γονείς μπορούν να αποτελέσουν τους καλύτερους δασκάλους κυκλοφοριακής αγωγής για τα παιδιά τους. Αυτό αναφέρει εδώ και χρόνια το Ινστιτούτο Οδικής Ασφάλειας (Ι.Ο.ΑΣ.) «Πάνος Μυλωνάς», που επισημαίνει ότι τα παιδιά μέχρι την ηλικία των 8 ετών, όταν διασχίζουν το δρόμο θα πρέπει να συνοδεύονται πάντα από κάποιον ενήλικο.
Τονίζει και συμβουλεύει γονείς και μαθητές να φορούν ανοικτόχρωμα ρούχα και αθλητικά παπούτσια με αντανακλαστικά στοιχεία για να γίνονται ευκολότερα αντιληπτά κατά τις μετακινήσεις τους, ενώ καλό είναι να σχεδιάζεται από το σπίτι η πιο ασφαλής διαδρομή με την λιγότερη κίνηση και επικινδυνότητα.
Τα παιδιά δεν πρέπει να διασχίζουν το δρόμο ανάμεσα από παρκαρισμένα αυτοκίνητα για τον απλούστερο λόγο ότι οι οδηγοί δεν μπορούν να τα διακρίνουν, ενώ η επιβίβαση και η αποβίβαση του παιδιού από το όχημα θα πρέπει να γίνεται πάντα από την πλευρά του πεζοδρομίου.
Πάντα στο μυαλό των γονέων και των οδηγών που κινούνται κοντά σε σχολικές μονάδες πρέπει να είναι ότι τα παιδιά μέχρι 16 ετών δεν έχουν αναπτύξει πλήρως την όρασή τους, ενώ έχουν αδύναμη περιφερειακή όραση και αργή εστίαση των ματιών, ιδίως μέχρι τα οκτώ τους χρόνια.
Επίσης, δεν έχει αναπτυχθεί πλήρως η ακοή και δυσκολεύονται να εντοπίσουν την κατεύθυνση των ήχων.
Θα πρέπει όλοι οι οδηγοί να έχουν υπ’όψιν τους ότι τα παιδιά λόγω του χαμηλού τους ύψους δεν γίνονται εύκολα αντιληπτά όταν κινούνται ανάμεσα στα αυτοκίνητα ή όταν υπάρχουν φυσικά ψηλά εμπόδια.
Αξίζει να επισημανθεί ότι πάντα, όπως αναφέρουν οι ειδικοί, τα παιδιά αντιγράφουν τους φίλους τους και έτσι πολλές φορές συμπεριφέρονται με μη ασφαλή τρόπο, όπως για παράδειγμα το σπρώξιμο.
O Άρης Ζωγράφος αναφέρεται στις δύο προσεγγίσεις σχετικά με τα μηχανάκια: «Η πρώτη προσέγγιση είναι του συλλόγου μας, ένα παιδί το οποίο δεν έχει ολοκληρώσει μια εκπαιδευτική διαδικασία και δεν είναι σε θέση να οδηγήσει και να ακολουθήσει τις συμβουλές του αναβάτη δεν πρέπει να οδηγήσει μηχανή».
«Το υπουργείο μεταφορών προσανατολίζεται σε μια ηλικία 14 ετών. Το πιο σημαντικό απ’ όλα σε σχέση με το παιδί πάνω στη μοτοσυκλέτα, είναι ότι θα πρέπει να είναι σε θέση να ακολουθήσει τη γεωμετρία και την τεχνική της μοτοσυκλέτας.
Η μεταφορά του παιδιού με τη μοτοσυκλέτα είναι ένα επικίνδυνο εγχείρημα και θέλουμε να αποφεύγεται», συμπληρώνει.
Τέλος, οι γονείς θα πρέπει να μάθουν τα παιδιά τους να περνούν από τις διαβάσεις ή από τα φανάρια, να βρίσκουν την πιο ασφαλή διαδρομή από το σπίτι μέχρι και το σχολείο ή τις αθλητικές τους δραστηριότητες, όταν τα συνοδεύουν να τα κρατούν από το χέρι, να τα αφήνουν πάντα έξω από την πόρτα του σχολείου τους ή του γυμναστηρίου τους, ενώ στο σχόλασμα καλό είναι να μην βρίσκονται στο απέναντι πεζοδρόμιο.
