Οι Αγιοι Προστάτες των επαγγελμάτων.
Ανθοπωλών: 9 Ιουλίου. Άγιος Μιχαήλ (Πακνανάς), ο Αθηναίος νεομάρτυρας.
Γεννήθηκε στην Αθήνα από ενάρετους γονείς γύρω στο 1750 μ.Χ. Λόγω της φτώχειας των γονέων του, έμεινε αγράμματος και έγινε κηπουρός.
Κάποια ημέρα ενώ επέστρεφε στην Αθήνα από κάποιο χωριό, συνελήφθη από τους Τούρκους φύλακες και συκοφαντήθηκε ότι μετέφερε κρυφά μπαρούτι για τους επαναστάτες Έλληνες. Οδηγήθηκε στον κριτή όπου διαμαρτυρήθηκε για την αδικία σε βάρος του, αλλά καταδικάστηκε σε θάνατο.
Δεν θα τον τιμωρούσαν εάν δεχόταν να αρνηθεί την πίστη του και να ασπασθεί το Μωαμεθανισμό, οπότε και θα έσωζε τη ζωή του. Όμως ο Άγιος απαντούσε σε ύφος αγέρωχο στις συνεχιζόμενες απειλές των Τούρκων με την χαρακτηριστική φράση «Δεν τουρκεύω».
Καταδικάσθηκε σε θάνατο και όταν οδηγήθηκε στον τόπο της εκτέλεσης ευχαρίστησε τον Κύριο που τον αξίωσε της τιμής του μαρτυρίου. Στην αρχή ο δήμιος χτύπησε τον Άγιο με αντεστραμμένο ξίφος στο λαιμό για να τον εκφοβίσει, προσδοκώντας την μεταστροφή του. Όμως ο γενναίος Άγιος τον παρότρυνε με θάρρος λέγοντας «Χτύπα για την πίστη».
Όταν ο δήμιος έβαλε το μαχαίρι του στον τράχηλο του Αγίου και τον πλήγωσε λίγο, άκουσε από το στόμα του Αγίου την ίδια φράση «Χτύπα για την πίστη». Τελικά ο δήμιος τον αποκεφάλισε το 1771 μ.Χ.
Αρτοποιών: 27 Ιουλίου. Ο Άγιος Παντελεήμων ήταν εξαιρετικά ευσπλαχνικός προσφέροντας ψωμί στους φτωχούς και κάνοντας πολλές αγαθοεργίες
Βιβλιοπωλών και Βιβλιοθηκονόμων: 6 Φεβρουαρίου. Μέγας Φώτιος.
Ο πατριάρχης και ισαπόστολος Άγιος Φώτιος ονομάσθηκε Μέγας, για το πολυσχιδές θεολογικό, ποιμαντικό και φιλανθρωπικό έργο του.
Θεωρείται μία από τις σημαντικότερες μορφές του Βυζαντίου και του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, καθώς υπήρξε επίσης ένας από τους σημαντικότερους λογίους του μεσαιωνικού ελληνισμού.
Κουρέων – Κομμωτών: 31 Ιανουαρίου. Άγιος Ηλίας ο Αρδούνης.
Γεννήθηκε στην Καλαμάτα από γονείς ευσεβείς. Έκανε το επάγγελμα του κουρέα και είχε μεγάλη υπόληψη από τους προεστούς της Καλαμάτας.
Μαγείρων – Εστιατόρων: 11 Σεπτεμβρίου. Άγιος Ευφρόσυνος.
Οπτικών: 26 Ιουλίου. Αγία Παρασκευή.
Μετά το θάνατο των γονέων της, η Παρασκευή μοίρασε όλη την περιουσία της στους φτωχούς και ανέπτυξε ιεραποστολική δραστηριότητα στη Ρώμη και στα περίχωρα της πόλης, κηρύσσοντας το λόγο του Χριστού.
Η δράση της προκάλεσε τον ειδωλολάτρη αυτοκράτορα Αντωνίνο, ο οποίος την συνέλαβε και της υποσχέθηκε υλικά αγαθά στην περίπτωση που θα θυσίαζε στα είδωλα.
Βλέποντας όμως πως η Αγία παρέμενε σταθερή στην πίστη της, την υπέβαλε στο βασανιστήριο της πυρακτωμένης περικεφαλαίας, το οποίο υπέμεινε με καρτερικότητα. Τότε ο Αντωνίνος διέταξε και την έβαλαν σε ένα λέβητα με καυτό λάδι και πίσσα.
Επειδή όμως είδε την Αγία άθικτη, πλησίασε το πρόσωπό του στον λέβητα – καθώς δεν μπορούσε να εξηγήσει πώς η Αγία είχε μείνει ανέπαφη – για να δοκιμάσει αν πράγματι είναι καυτό, και αμέσως τυφλώθηκε.
Η Αγία με προσευχή έδωσε στον Αντωνίνο το φως του, με αποτέλεσμα να πιστέψει στο Χριστό ή κατ’ άλλους να σταματήσει τους διωγμούς εναντίον τους. Ελευθέρωσε πάντως την Αγία Παρασκευή, η οποία συνέχισε να κηρύττει το Ευαγγέλιο σε άλλα μέρη, μέχρι που έφτασε στην Ελλάδα.
Παντοπωλών: 23 Σεπτεμβρίου. Άγιος Νικόλαος ο παντοπώλης.
Σε ηλικία 15 χρονών βρίσκεται στην Κωνσταντινούπολη, υπηρετώντας στο παντοπωλείο του πατέρα του, στο Ταχτά Καλέ.
Κάποιος κουρέας Τούρκος όμως, που του μάθαινε την τούρκικη γλώσσα, του έδωσε να διαβάσει την τούρκικη ομολογία πίστης, μπροστά σε μάρτυρες, χωρίς ο Νικόλαος να γνωρίζει τίποτα.
Όταν του είπαν ότι γίνεται Τούρκος, ο Νικόλαος αμέσως ομολόγησε την πίστη του στον Χριστό. Η δυναμική απάντηση που έδωσε στον κριτή, έκανε τους Τούρκους να τον βασανίσουν μέσα στη φυλακή με τον πιο άγριο τρόπο.
Παρ’ όλα αυτά, ο Νικόλαος έμεινε ακλόνητος στην πίστη του. Έτσι, τη Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 1672 μ.Χ. τον αποκεφάλισαν.
Ραπτών: 24 Απριλίου. Άγιος Δούκας.
Kαταγόταν από τη Μυτιλήνη και εργαζόταν ως ράπτης σε κάποιο ραφείο της Κωνσταντινουπόλεως.
Υδραυλικών: 28 Αυγούστου. Ο δίκαιος Εζεκίας, ο οποίος αφού κατασκεύασε σύστημα υδραγωγείου έφερε νερό στα Ιεροσόλυμα.
Υποδηματοποιών: 26 Φεβρουαρίου. Άγιος Ιωάννης ο κάλφας.
Εργαζόταν σαν λεπτουργός κάλφας στο παλάτι του Σουλτάνου και συγχρόνως πρόσφερε τις υπηρεσίες του και σε άλλους επίσημους Τούρκους.
Κάποτε προσέλαβε στην υπηρεσία του κάποιο τουρκόπουλο, ανιψιό ενός Αγά από την Ανατολή, για να του μάθει την τέχνη. Σε κάποια συζήτηση που είχε μαζί του, ο Ιωάννης εκφράστηκε όχι καλά για την μουσουλμανική θρησκεία και συγχρόνως εξήρε τη χριστιανική θρησκεία.
Το τουρκόπουλο πρόδωσε το αφεντικό του, ότι του έκανε προσηλυτισμό. Όποτε ο Ιωάννης συνελήφθη και οδηγήθηκε δερόμενος στον κριτή, κατηγορούμενος για εξύβριση της μουσουλμανικής θρησκείας. Τότε ανελέητα μαστιγώθηκε και ρίχτηκε στη φυλακή.
Παρά τις επίμονες προσπάθειες των Τούρκων ο Ιωάννης ομολογούσε σταθερά τον Χριστό, οπόταν και αποκεφαλίστηκε.
Υφασματοπωλών: 20 Μαΐου. Αγία Λυδία η Φιλιππησία.
Η καρδιά της Λυδίας ήταν πάντα ανήσυχη, αφού δεν μπορούσε να λατρεύει θεούς και θεές που οργίαζαν μεταξύ τους. Έτσι οδηγήθηκε στον κήπο προσευχής των Ιουδαίων.
Γνώρισε το νόμο του Ισραήλ κι άναψε μέσα της η δίψα για την αναζήτηση του Μεσσία. Και τώρα ακούει για πρώτη φορά τον Απόστολο Παύλο να μιλάει για το Λυτρωτή του κόσμου. Η Λυδία αποδέχεται χωρίς καμιά αντίρρηση τη νέα διδασκαλία.
Πιστεύει στο Χριστό και δηλώνει κατηγορηματικά πως και αυτή θέλει να γίνει Χριστιανή. Και ο Απόστολος Παύλος ολοκληρώνει το έργο του στα γάργαρα νερά του ποταμού Ζυγάκτου όπου βαπτίζει τη Λυδία
Χρυσοχόων: 14 Αυγούστου. Άγιος Συμεών ο Τραπεζούντιος (Δεν βρέθηκε αγιογραφία).
Καταγόταν από την Τραπεζούντα, αλλά ζούσε και έκανε το επάγγελμα του χρυσοχόου στην Κωνσταντινούπολη. Κάποτε λοιπόν βρέθηκε σε μια συμπλοκή, μεταξύ χριστιανών και τουρκοεβραίων, και συκοφαντήθηκε ότι μαχαίρωσε ένα τουρκοεβραίο.
Οπότε συνελήφθη και κλείστηκε στη φυλακή, όπου παρέμεινε για 40 ήμερες.
Μόλις βελτιώθηκε η υγεία του τραυματισμένου τουρκοεβραίου, υποχρεώθηκε ο Συμεών να καταβάλει στον παθόντα για νοσήλια 280 γρόσια. Μετά από 10 ήμερες από την αποφυλάκιση του Συμεών, ο τουρκοεβραίος, παρά τη βελτίωση της υγείας του, υπέκυψε στα τραύματά του.
Τότε ο Συμεών συνελήφθη και πάλι, και ο κριτής τον πίεζε να γίνει μωαμεθανός προκειμένου να αποφύγει τη θανατική καταδίκη.
Αλλά ο μάρτυρας θαρραλέα απάντησε. «Αν και μύριους θανάτους μου δώσετε, από την πίστη και την αγάπη του Ιησού Χρίστου, τον Κύριο μου και Θεό μου δεν χωρίζω».
Τότε στις 14 Αυγούστου 1653 μ.Χ. τον κρέμασαν κάτω από έναν πλάτανο στην Κωνσταντινούπολη.
