Αυτά έγραφε το ημερολόγιο της Κίνησης Πολιτών Ηλιούπολης το 2019 (εδώ).

''4 Απριλίου ο τοίχος έπεσε, μέρος των μπάζων απομακρύνθηκαν από συνεργείο της Περιφέρειας Αττικής. Μπροστά από τον μπαζωμένο τοίχο αποκαλύφθηκε σαρζανέτι, αρκετές πέτρες τυλιγμένες σε συρματόπλεγμα, πράγμα το οποίο αποδεικνύει οτι ο τοίχος δεν χτίστηκε από ιδιώτη (όπως ο Δήμος Ηλιούπολης υπέθεσε εξ αρχής). Η κατασκευή έγινε από συνεργείο που ήξερε να κάνει καλά τη δουλειά του!

7 Απριλίου οργανώσαμε συγκέντρωση στην περιοχή του ‘τοίχου’ για ενημέρωση, καθαρισμό της περιοχής και περίπατο στην ολάνθιστη περιοχή της Πικροδάφνης.

Ο Πάνος Τότσικας βρήκε στα αρχεία του απόσπασμα πρακτικών του Δημοτικού Συμβουλίου Ηλιούπολης της 3ης Φεβρουαρίου 2003, στα οποία ο τότε Δήμαρχος Θεόδωρος Γεωργάκης αναφέρεται στις δικές του ενέργειες, με τις ‘ευλογίες’ του Δασαρχείου, για τον αποχαρακτηρισμό της δασικής περιοχής από αναδασωτέας και την κατασκευή του αγωγού, ‘διότι κάποτε από εκεί περνούσε ρέμα’!

Δε γνωρίζουμε αν η φραγή του αγωγού έγινε ταυτόχρονα από τον κατασκευαστή του, ή μεταγενέστερα. Μόνο εικασίες μπορούμε να κάνουμε, ίσως πολύ κοντά στην πραγματικότητα…

Θα συνεχίσουμε όμως να ψάχνουμε γιατί πρέπει κάποτε να αποκαθίσταται η αλήθεια, κι αν γίνεται, να αποδίδονται ευθύνες…

Αυτό που σίγουρα γνωρίζουμε είναι οτι, το έργο της καθαίρεσης των μπάζων μπροστά από την είσοδο του αγωγού πρέπει να ολοκληρωθεί, η αποκάλυψη των 150 τελευταίων μέτρων του ρέματος και η φυσική τους αποκατάσταση πρέπει να γίνουν άμεσα, τα 6 χιλιόμετρα ρέματος, από τις εκβολές μέχρι και την Ηλιούπολη, που κινδυνεύουν με οικολογική καταστροφή πρέπει να προστατευθούν και η οριοθέτηση της Πικροδάφνης πρέπει να ολοκληρωθεί και να συμπεριλάβει όλο το ρέμα, γιατί η Πικροδάφνη δεν πηγάζει από τη Σαρανταπόρου στην Ηλιούπολη, αλλά από τον Υμηττό….''

Εντέλει κανείς δεν έμαθε τι έγινε μέσα στον χρόνο που πέρασε.

Μήπως κάποιος από τους υπογράφοντες φορείς - οργανωτές της  εκδήλωσης της Kυριακής 7 Απριλίου 2019, (εδώ) μπορεί να μας πει;