ΚΑΜΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΠΑΤΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ ΣΤΟΝ ΠΡΟΦΗΤΗ ΗΛΙΑ. «Επιτροπή πολιτών για την προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος στον Υμηττό»

Εντός των τειχών 01 Μαρτίου 2020

Μια φορά κι ένα καιρό ήταν ένα μικρό εκκλησάκι, που έφτιαξαν γύρω στο 1930 οι πρώτοι κάτοικοι της Ηλιούπολης στον λόφο πάνω από την πόλη, στον δημόσιο δασικό χώρο του Υμηττού και το ονόμασαν «Προφήτη Ηλία».

Εκεί ανέβαιναν και αγνάντευαν τη θάλασσα του Σαρωνικού, την δύση του ηλίου, εκεί συνήθιζαν να κάνουν τα κούλουμα και το πανηγύρι του προφήτη Ηλία.

Όλα αυτά κράτησαν μέχρι την δεκαετία του ’80, οπότε η κατάσταση άλλαξε ραγδαία.

Στην αρχή, πολύ κοντά στον Προφήτη Ηλία φτιάξανε ένα μικρό πέτρινο δημοτικό αναψυκτήριο το οποίο μερικά χρόνια αργότερα επεκτάθηκε αυθαίρετα και μετατράπηκε σε ένα κανονικό «μεζεδοπωλείο», που εντάχθηκε στην λεγόμενη «Δημοτική Επιχείρηση Πολιτισμού».

Αυτό οδήγησε στην αύξηση της επισκεψιμότητας στον λόφο του Προφήτη Ηλία αλλά και στο ίδιο το εκκλησάκι, το οποίο άρχισε να επεκτείνεται κι αυτό, αυθαίρετα βέβαια, στον δασικό χώρο.
Και φτάσαμε στην πρώτη δεκαετία αυτού του αιώνα, όπου το μεν δημοτικό «αναψυκτήριο –μεζεδοπωλείο» έκλεισε, το δε εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία έγινε ιδιαίτερα δημοφιλές λόγω της πανοραμικής θέας που διαθέτει και της προτίμησης να γίνονται εκεί γάμοι και βαφτίσια.

Έτσι, εμφανίστηκε ένας φιλόδοξος ιερέας, ο παπα-Στυλιανός, ο οποίος ανέλαβε αυτοβούλως και χωρίς καμμιά έγκριση από την Αρχιεπισκοπή Αθηνών, να «εκσυγχρονίσει» και να επεκτείνει τον Προφήτη Ηλία, με την προοπτική να δημιουργηθεί μια νέα ενορία.

Κάτι βέβαια που δεν ήταν δυνατό, δεδομένου ότι πολύ κοντά, υπήρχαν ήδη δυο μεγάλες εκκλησίες οι Άγιοι Ανάργυροι και η Αγία Μαύρα.

Ωστόσο ο παπα - Στυλιανός δεν το έβαλε κάτω. Το περασμένο καλοκαίρι αποφάσισε μόνος του να χτίσει μια νέα εκκλησία που να περικλείει το παλιό εκκλησάκι του προφήτη Ηλία, γκρεμίζοντας αργότερα τον υπάρχοντα ναό.

Κι όλα αυτά, χωρίς να έχει καμμιά νόμιμη άδεια γι' αυτό από την πολεοδομία, χωρίς καμμιά έγκριση από την αρμόδια δασική υπηρεσία και το κυριότερο, χωρίς να του ανήκει ο τόπος πάνω στον οποίο έχτισε αυθαίρετα.

Δηλαδή, ιδιοποιήθηκε αυθαίρετα ένα δημόσιο δασικό χώρο, έγινε καταπατητής της δημόσιας δασικής γης. Με αυτήν την αυθαιρεσία εκτός από την υποβάθμιση του φυσικού πλούτου αλλοιώνεται και η συλλογική μας μνήμη καθώς οι μνήμες μας είναι συνυφασμένες με το ταπεινό παραδοσιακό ξωκλήσι και όχι με τον νέο ναό που έρχεται σε δυσαρμονία με το υπόλοιπο τοπίο.

Οι εξελίξεις ήταν ραγδαίες: Οι πολίτες που αντελήφθηκαν την αυθαιρεσία και την καταπάτηση, έσπευσαν να τα καταγγείλουν στο δασαρχείο και στην συνέχεια στον Δήμο Ηλιούπολης, οι οποίοι, έστω και καθυστερημένα, επενέβησαν και σταμάτησαν την ολοκλήρωση του ναού.

Στη συνέχεια, επενέβη και η Πολεοδομία, η οποία διαπίστωσε την παρανομία και επέβαλε τσουχτερό πρόστιμο στον φερόμενο ως ιδιοκτήτη.

Σήμερα, ο Στυλιανος δεν φαίνεται να δείχνει καμμία μετάνοια για την ενέργειά του, αλλά εξακολουθεί να παραμένει προκλητικός απέναντι στην δημοτική αρχή της Ηλιουπολης και τους πολίτες που διαμαρτύρονται για την αυθαιρεσία του.

Όχι μόνο δεν φαίνεται διατεθειμένος να γκρεμίσει το αυθαίρετο και παράνομο κτίσμα του, αλλά επιδιώκει με κάθε τρόπο να βρεθεί κάποιο «παραθυράκι» για να το «νομιμοποιήσει». Έχουν ήδη κατατεθεί διάφορες προτάσεις «ρύθμισης»…

Το συμπέρασμα όμως που πρέπει να κρατήσουμε είναι πως μέσω όλων αυτών των μεθοδεύσεων το πιο απλό πράγμα, που είναι να μπορούμε να ανέβουμε στο βουνό και να απολαύσουμε τη φύση , να ξαποστάσουμε, να ανάψουμε ένα κερί σε ένα εξωκλήσι που σέβεται το τοπίο και την φύση, τίθεται σε αμφιβολία.

Εάν δεν είμαστε σε επαγρύπνηση, η τσιμεντοποίηση του βουνού δεν θα σταματήσει.

Όχι μόνο στο χώρο του ναού, αλλά και στην παρακείμενη δασική έκταση όπως είδαμε να συμβαίνει και σε άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις στο παρελθόν.

Το να μπορούμε λοιπόν και τα επόμενα χρόνια να ανεβαίνουμε στο βουνό και να απολαμβάνουμε τη φύση, εξαρτάται από εμάς.

Το δάσος εμάς προστατεύει και επιβάλλεται με την φροντίδα μας να του το ανταποδώσουμε .

Η «Επιτροπή πολιτών για την προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος στον Υμηττό», από τον περασμένο Νοέμβριο που λειτουργεί, επιδιώκει την δημιουργία ενός ευρέως μετώπου αντίστασης στα σχέδια του παπα-Στυλιανού και όσων τον στηρίζουν σε τοπικό ή κεντρικό επίπεδο.

Ιδιαίτερα σήμερα που ο Υμηττός διατρέχει τεράστιο κίνδυνο καθώς τα σενάρια για την επέκταση του Κέντρου Υψηλής Τάσης (ΚΥΤ) και της περιφερειακής λεωφόρου του Υμηττού, της δημιουργίας πάρκων και άλλων εγκαταστάσεων εντός του ορεινού όγκου, κρίνεται απαραίτητη η σύνδεση του συγκεκριμένου ζητήματος με το συνολικότερο ζήτημα της προστασίας του Υμηττού από καταπατητές και αυθαιρετούντες, από πυρκαγιές και εμπρησμούς που απειλούν με αφανισμό το δασικό οικοσύστημα αλλά και από όποιον φορέα, ιδιωτικό ή δημόσιο, που θέλει να βάλει τσιμέντο εκεί που θα έπρεπε να υπάρχουν μόνο δέντρα.

1 Μαρτίου 2020

ΚΥΡΙΑΚΗ 15 ΜΑΡΤΙΟΥ, 11π.μ
ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΗ ΗΛΙA

 

Προβλήθηκε 964 φορές