του Θάνου Κατσώνη

Στα παιδικά μας χρόνια η μόνιμη ανησυχία στο παιχνίδι μας στα πάρκα και τις αλάνες, ήταν μην πέσουμε στις τσουκνίδες, γιατί ακολουθούσε δράμα κανονικό!
Τσούξιμο, πόνος και κλάμα!

Όσο και να έτριβες ή να έπλενες το σημείο, δεν γινόταν τίποτα.

Οι μανάδες είχαν όμως το αντίδοτο, την μολόχα!

Δεν ξέρω πώς γινόταν και κοντά στις τσουκνίδες υπήρχαν πάντα μολόχες, αλλά υπήρχαν!

Έπρεπε γρήγορα να κόψεις φύλλα μολόχας και να τρίψεις μ’ αυτά, τα επίμαχα σημεία κι η φαγούρα με έναν μαγικό τρόπο μειωνόταν και χανόταν.

«Μπες μολόχα, βγες τσουκνίδα», έπρεπε να λες για να πιάσει το γιατρικό. Το κάναμε πάντα και πάντα λειτουργούσε…

Το Πάρκο της Πικροδάφνης και το Πάρκο Καλαβρύτων στην Ηλιούπολη είναι γεμάτα τσουκνίδες. Πελώριες, κάποιες ψηλότερες κι από μέτρο. Δεν ξέρω αν την σημερινή εποχή υπάρχουν «θύματα» της τσουκνίδας.

Παιδιά σπάνια βλέπει κανείς να παίζουν στα πάρκα.

Στους περιπάτους μας βλέπουμε την κατάσταση εγκατάλειψης και μας πιάνει θλίψη και θυμός.

Αφροντισιά και αδιαφορία από τους αρμόδιους, που «δεν έχουν» χρήματα να διαθέσουν για αυτά τα δευτερεύοντα.

Ούτε προσωπικό για να κάνει κάτι για το περιβάλλον μας.

Κρύβονται πίσω από τα «μέτρα της κρίσης, που δεν αφήνουν περιθώριο δαπανών» για την περιποίηση των πάρκων και των πλατειών.

Δεν λείπουν μόνο πόροι, το ενδιαφέρον τους λείπει…

Αυτά σκεφτόμουν παρακολουθώντας την συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, βλέποντας να πέφτουν σαν βροχή οι αποφάσεις δαπανών δεκάδων χιλιάδων ευρώ, για «ευφάνταστες» εκδηλώσεις εντυπωσιασμού της τελευταίας στιγμής, λίγο πριν τις κάλπες.

Ναι, είναι αλήθεια, «αφήσαμε» τις τσουκνίδες να θεριέψουν…

Μας ερεθίζουν, μας πονάνε, αλλά δεν θα τους περάσει…

Έχουμε το αντίδοτο, στο χέρια μας!

Η απάντηση θα έρθει σύντομα!

Είναι οι «τσουκνίδες» και είμαστε οι «μολόχες»!!!

Προτάσεις για την προστασία της Φύσης στην πόλη μας:

- Ανάπλαση του περιβάλλοντα χώρου κατά μήκος του ρέματος Πικροδάφνης.

- Διαμόρφωση της παρόχθιας περιοχής, σε χώρο περιπάτου και ανάπαυσης.

- Αποκατάσταση της "μαντρωμένης" κοίτης από το μπασκετάκι, μέχρι το γεφυράκι.

- Αποκατάσταση και στήριξη της ελεύθερης κοίτης έως την Λεωφόρο Βουλιαγμένης, χωρίς σαραζανέτια (συρματοκιβώτια) με χρήση φυσικών μεθόδων και υλικών.

- Δημιουργία περιπατητικής διαδρομής που θα - συνδέει τα πάρκα και άλση της πόλης μας (Ναυαρίνου-Καλαβρύτων-Ρέμα Πικροδάφνης).

- Διαρκής φροντίδα και συντήρηση του πρασίνου της περιοχής, από τον Δήμο σε συνδυασμό με εθελοντικές δράσεις των κατοίκων.

- Επισκέψεις των σχολείων με ομιλίες ειδικών επιστημόνων για την ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση των παιδιών.

- Ενημερωτική καμπάνια για την ενημέρωση και ενεργοποίηση των πολιτών για την προστασία του ρέματος Πικροδάφνης και του Πρασίνου γενικά.