Νίκος Ι. Καραβέλος
Δικηγόρος-Συγγραφέας
[email protected]

«Καραντίνα» ήταν η κατ’ ευφημισμόν ονομασία του πιο απάνθρωπου και εγκληματικού αποκλεισμού (εμπάργκο) που οι Αμερικανοί επέβαλαν με λύσσα σε βάρος της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κούβας. Με το εμπάργκο στερούσαν από τον Κουβανικό λαό ακόμα και τα στοιχειώδη, αναγκαία φάρμακα, τρόφιμα κλπ.

Εκβιασμός! Συνήθης μέθοδος των Αγγλοσαξόνων από τα παλιά χρόνια!

Βούλησή τους να κάμψουν το φρόνημα του οργανωμένου λαού και των ηγετών της Κούβας, να μετατρέψουν τον λαό σε πληθυσμό ανοργάνωτο, ανοχύρωτο, φοβικό. Πέτυχαν το αντίθετο αποτέλεσμα. Η μικρή Κούβα με τη μεγάλη ψυχή, όχι μόνο αντιστάθηκε αλλά έδωσε την αμέριστη συνδρομή της και σε άλλους βασανισμένους λαούς, μέχρι και σήμερα.

Οι σφαίρες των Γιάνκηδων, λοιπόν, αντί να βγαίνουν από την κάννη των όπλων τους, έβγαιναν από τα κοντάκια τους, σα να λέμε από τα οπίσθιά τους.

Αυτό λέει με τρόπο περήφανο και σκωπτικό το τραγούδι του Κουβανού συνθέτη Κάρλος Πουέμπλα (Carlos Puebla) με τίτλο: «Η Καραντίνα» (La Cuarentena https://www.youtube.com/watch?v=tmfqiJvtttY).

Είναι η απάντηση των λαών που δεν υποτάσσονται στους Αμερικανούς οικονομικούς μπράβους και τους Ευρωπαίους ληστές, που τώρα πλέον έχουν βάλει στόχο τους τον λαό της Βενεζουέλας.

Τους συμμορίτες «εταίρους» και «συμμάχους» μας που τόσο πολύ φαίνεται να υπολήπτεται, καθώς τον βραβεύουν συχνά, ο πατέρας του μικρού Ερνέστου, τρομάρα του!

Το τραγούδι απαντά σαν αγχέμαχο όπλο στο κτηνώδες «δικαίωμα» των ιμπεριαλιστών να επεμβαίνουν στα εσωτερικά των άλλων χωρών για τα δικά τους συμφέροντα.

Ο λαός της Βενεζουέλας, όπως κάποτε κι εκείνος της Κούβας, απαντούν με τα όπλα και με τα τραγούδια τους.

Ιδού λοιπόν τα λόγια (σε μια φτωχή μου απόδοση):

"Τι κρίμα λοιπόν τι κρίμα
πόσο σκληρό να το βλέπω.
Ο εγκληματικός αποκλεισμός
να ονομάζεται καραντίνα.
Η καραντίνα τόσο σχεδιασμένη
που η σφαίρα βγαίνοντας από πίσω
θα πέσει επάνω τους.
Ας μάθει αυτός ο Αμερικάνος
πως δε του πάει να φλυαρεί.
Τον έχει βαρέσει στο κεφάλι
το ουίσκι της Κυριακής.
Μπορεί να δοκιμάσει
όποια επίθεση του ταιριάζει.
Όπως κι αν έρθει
θα σπάσει τα μούτρα του.
Ας περιφέρει τη μούρη
ας χάνει την ώρα του φλυαρώντας.
Εδώ κανείς δεν φοβάται
ούτε τα καράβια
ούτε τις καραντίνες του.
Την καθορισμένη στιγμή
θα μας βρει πανέτοιμους.
Κάθε Κουβανός στη θέση του
και τα όπλα καλά λαδωμένα.
Η καραντίνα, τόσο σχεδιασμένη.
Η σφαίρα ξεκινώντας από το κοντάκι
θα έρθει επάνω τους".