Η γυναίκα-σύμβολο της μεταμόσχευσης, Ζωή Κωσταρίδη, έφυγε από τη ζωή χτυπημένη από τον καρκίνο, βυθίζοντας στη θλίψη την οικογένειά της, τους φίλους της και την επιστημονική κοινότητα.
Η Ζωή Κωσταρίδη, που ζούσε τα τελευταία χρόνια με την καρδιά ενός 17χρονου δότη, ο οποίος έχασε τη ζωή του σε τροχαίο, αποτελεί μια από τις πιο σπάνιες περιπτώσεις στα παγκόσμια ιατρικά χρονικά.
Είχε υποβληθεί σε μεταμόσχευση καρδιάς το 2004 και παρά το βαρύ ιατρικό ιστορικό της (διατατική μυοκαρδιοπάθεια και βαρεία καρδιακή ανεπάρκεια) μέχρι να γίνει η μεταμόσχευση, κατάφερε το 2011 να φέρει στον κόσμο ένα υγιέστατο αγοράκι, όπου έδωσε το όνομα του δότη της.
Επίσης, είναι το πρώτο περιστατικό, στο οποίο όλη η διαδικασία (μεταμόσχευση καρδιάς, κύηση και τοκετός) έγινε στην Ελλάδα. Τα υπόλοιπα χρόνια της ζωή της τα αφιέρωσε στη διάδοση της Δωρεάς Οργάνων, ενώ ήταν ιδρυτικό μέλος του συλλόγου μεταμοσχευμένων.
Η είδηση του θανάτου της έγινε γνωστή μέσω ανάρτησης του καλού της φίλου, Πέτρου Κακολύρη, ο οποίος έγραψε:
«ΈΦΥΓΕ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΩΝ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΩΝ Αν και το γνώριζα, δεν ήθελα ποτέ να έρθει η στιγμή που θα γράψω αυτές τις λέξεις.
Η Ζωή Κωσταρίδη, ο υπέροχος αυτός άνθρωπος δεν είναι πια μαζί μας. Το μεγάλο δώρο που της δόθηκε από την κοινωνία και την επιστήμη και ή ίδια το κατέκτησε επάξια, της το αφαίρεσε η ασθένεια της εποχής.
Δεν υπάρχουν δίκαιοι θάνατοι, όμως αυτό της Ζωής είναι πέρα για πέρα άδικος. Η Ζωή ήταν ένα υπόδειγμα, ήθους, καλλιέργειας, προσφοράς και δύναμης.
Μετά τη μεταμόσχευση, έφερε στη ζωή το πολύτιμο αγόρι της τον Αργύρη (το όνομα του δότη), η πρώτη Ελληνίδα που το τόλμησε. Αφιερώθηκε όσο λίγοι στη διάδοση της Δωρεάς Οργάνων, ήταν ιδρυτικό μέλος του συλλόγου μεταμοσχευμένων και μέχρι τέλους ήταν μέλος του Δ.Σ της Σκυτάλης, του συλλόγου μας.
Βρέθηκε σε όλες τις μάχες που δώσαμε, όλες τις εκδηλώσεις ακόμα και όταν η κατάσταση της υγείας της δεν της το επέτρεπε.
Ήταν το πρόσωπο που έκλεψε την παράσταση στην παρουσίαση του Εθνικού Μεταμοσχευτικού Κέντρου από το Ίδρυμα Ωνάση τον Οκτώβριο του 2018. Τελευταία δημόσια παρουσία της στο Προεδρικό Μέγαρο (από όπου και η φωτογραφία) την 1η Νοεμβρίου, Πανελλήνια Ημέρα Δωρεάς Οργάνων, στην οποία, σε ειδική εκδήλωση επανήλθε ο θεσμός της Κάρτας Δωρητή Οργάνων και Ιστών.
Για μένα υπήρξε μια σπουδαία φίλη, πάντα γενναιόδωρη με παρουσία της στις εκδηλώσεις για το βιβλίο μου, από την αρχή (ήταν στο πρώτο πάνελ). Θα κλείσω με αυτό γιατί το θεωρώ σημαντικό.
Η Ζωή είχε όλα τα «προσόντα» να είναι ένα νούμερο της τηλεόρασης. Το αντιμετώπισε πάντα με τη δέουσα διακριτικότητα και σεβασμό στο μεγάλο δώρο που έχουμε δεχτεί (εμείς οι μεταμοσχευμένοι).
Της οφείλουμε πολλά για τα μαθήματα ζωής που μας παρέδωσε. Θα τη θυμόμαστε πάντα για τη δύναμη και την καλλιέργεια της ψυχής της.
Ζωή μας δεν ξέρω αν έχει νόημα αλλά σ’ ευχαριστούμε για όλα και σ’ αγαπάμε πολύ. Για τον άντρα της Ηλία και τον μονάκριβο Αργύρη δεν υπάρχουν λόγια. Να είναι περήφανοι όμως που γνώρισαν και είχαν δίπλα τους αυτή την υπέροχη γυναίκα.
ΥΓ Μια από τις συγκλονιστικότερες στιγμές που βίωσα στη ζωή μου είναι στη βάπτιση του Αργύρη, όταν τον πήρε αγκαλιά ο αδελφός του δότη της».
Η ζωή της Ζωής όπως την περιγράφει η ίδια (Μάρτιος 2014)
Έκανα μεταμόσχευση καρδιάς και κατάφερα να γίνω μαμά.
Η Ζωή Κωσταρίδη είναι μια πραγματική ηρωίδα της ζωής. Στα 13 χρόνια της, εντελώς τυχαία οι γιατροί κατάλαβαν ότι έχει ένα πρόβλημα με την καρδιά της. Τα επόμενα δέκα χρόνια πέρασαν σαν νεράκι, με την Ζωή να παίρνει ένα χαπάκι και να ελέγχει το πρόβλημά της κάθε χρόνο.
Στα 23 της όμως, κι ενώ ετοιμαζόταν να παντρευτεί, το πρόβλημα επιδεινώνεται.
«Στα 23 μου δούλευα γραμματέας σε ένα μεγάλο δικηγορικό γραφείο με πάρα πολύ πίεση. Μετά από ένα φραστικό επεισόδιο με μια συνάδελφο, συγχύστηκα πολύ και έπαθα συγκοπικό επεισόδιο. Μου γύρισε η γλώσσα και το μόνο που θυμάμαι είναι τους τραυματιοφορείς πάνω από το κεφάλι μου», είπε η Ζωή.
Αυτό δεν ήταν το μοναδικό επεισόδιο, όμως οι γιατροί πίστευαν ότι δεν οφείλεται στο πρόβλημα της καρδιάς. Ώσπου παραμονές του γάμου της, τη μέρα που έκαναν το κρεβάτι, η Ζωή αισθάνθηκε και πάλι τα συμπτώματα του συγκοπικού επεισοδίου. Θορυβημένος ο τότε αρραβωνιαστικός της και μετέπειτα άνδρας της, την πήγε στο Ωνάσειο, όπου οι γιατροί αποφάσισαν ότι έπρεπε να βάλει απινιδωτή.
Και από εκεί ξεκινά ο μεγάλος της Γολγοθάς. Για οχτώ χρόνια η Ζωή συνέχισε να ζει με τον απινιδωτή, όμως ένα καλοκαίρι η καρδιά της είχε κουραστεί τόσο πολύ που δεν μπορούσε να ανέβει ούτε δύο σκαλιά. Έφτασε στο σημείο να μην μπορεί να αυτοεξυπηρετηθεί και έτσι μπήκε στη λίστα για την εύρεση μοσχεύματος.
«Ο θάνατος με φλέρταρε στενά. Μετά από δύο μήνες όμως στη λίστα βρήκα μόσχευμα. Ένα 17χρονο παλικάρι, ο Αργύρης, από τον Πύργο Ηλείας έφυγε από τη ζωή μετά από τροχαίο και η οικογένειά του αποφάσισε να δωρίσει τα όργανά του. Θέλω να τους ευχαριστήσω για μία ακόμα φορά γιατί μου έσωσαν τη ζωή. Μου έδωσαν μια δεύτερη ευκαιρία να ζήσω και να κάνω και ένα μωρό», είπε συγκινημένη.
Όλα αυτά τα χρόνια ο μεγάλος της καημός ήταν να καταφέρει να κάνει ένα παιδάκι. Οι γιατροί της το είχαν αποκλείσει κατηγορηματικά, τονίζοντάς της ότι δεν πρόκειται να αντέξει μια εγκυμοσύνη. Εκείνη όμως ήταν αποφασισμένη. Προσπάθησε να υιοθετήσει, αλλά δεν τα κατάφερε και μετά αποφάσισε να προσπαθήσει να μείνει έγκυος και τα κατάφερε.
Πριν από τρία χρόνια έφερε στον κόσμο τον… Αργύρη της. Έτσι βάφτισε το αγοράκι της, από το παιδί που της χάρισε τη ζωή της και όπως λέει και η ίδια δεν θα μπορούσε να κάνει αλλιώς.
«Η καρδιά μου είναι αργυρένια. Χάρη σ’ αυτήν την καρδιά γεννήθηκε ο Αργύρης μου, επομένως πώς θα μπορούσα αλλιώς να τον ονομάσω;», είπε.
Όταν γεννήθηκε το παιδί της η Ζωή δεν το πίστευε ότι κρατά στην αγκαλιά της το σπλάχνο της.
«Δεν το πίστευα ότι κατάφερα να γεννήσω. Τις πρώτες μέρες που τον πήρα στο σπίτι νόμιζα ότι κάποιος θα μου χτυπήσει την πλάτη και θα μου τον πάρει πίσω. Όλα αυτά τα χρόνια πίστευα ότι δεν θα τα καταφέρω να κάνω ένα παιδί. Ήξερα ότι δεν πρόκειται να ακούσω ποτέ την λέξη μαμά και ξαφνικά γίνεται όλο αυτό το μαγικό», είπε.
Μάλιστα όπως αποκάλυψε έχει γνωριστεί και με τους γονείς του Αργύρη που της δώρισε την καρδιά του.
«Μετά την δημοσιοποίηση που πήρε το θέμα με την γέννηση του γιου μου με βρήκαν μέσα από το facebook και μου έστειλαν τις ευχές τους για το μωρό μου. Εγώ τους κάλεσα στην βάφτιση του παιδιού μου και ήταν μια πολύ δυνατή στιγμή», είπε.
Πηγή: madata.gr
