Λαϊκή Συσπείρωση Ηλιούπολης
Άνοιξαν την 1η Σεπτέμβρη οι παιδικοί σταθμοί στην Πόλη μας και σε όλη την χώρα. Στο ίδιο αντιλαϊκό έργο θεατές για μια ακόμη χρόνια χιλιάδες νέοι γονείς και τα παιδιά. Που απορρίφτηκαν από τα περίφημα vaucher, που «τους έλαχε η ευκαιρία και την έχασαν» δεν βρήκαν καμιά δομή (δημοτική ή ιδιωτική) στην πόλη τους για να εντάξουν τα παιδιά τους. Που δεν τους επιτράπηκε να κάνουν αίτηση αφού το οικογενειακό εισόδημα τους ξεπερνούσε «το αστρονομικό» ποσό των 27 χιλιάδων ευρώ(!!!) και γι αυτό «ως πλούσιοι» θα πρέπει να βρουν λύση μόνοι τους, να βάλουν το χέρι βαθειά στην τσέπη.
Με βάση τα στοιχεία της ΕΕΤΑΑ υποβλήθηκαν συνολικά 161.360 αιτήσεις παιδιών και έλαβαν το πολυπόθητο εισιτήριο του voucher 93.611!!! Οι 71.573 για μια θέση σε παιδικούς σταθμούς και 21.958 για ΚΔΑΠ!!! Αμείλικτοι οι αριθμοί και για την πόλη μας. Από τα 722 παιδιά Ηλιουπολίτικων νοικοκυριών που έκαναν αίτηση στο πρόγραμμα τα 315 απορρίφτηκαν! Είναι παραπάνω από αποκαρδιωτικό γνωρίζοντας ότι τα παιδιά που απορρίφτηκαν αφορούν σε νεαρές οικογένειες, που καταγράφονται σε ποσοστό 65% ως άνεργοι και μερικώς απασχολούμενοι και το 81% από αυτούς με εισόδημα από 0 -12 χιλιαδες!!!
Αποδεικνύεται ότι τα μεγάλα λόγια της κυβέρνησης ότι τάχα θα διευρύνει τον αριθμό υποδοχής βρεφών και νηπίων στους παιδικούς σταθμούς, θα στηρίξει «τα φτωχά και άνεργα νοικοκυριά κατά προτεραιότητα», είναι φούμαρα! Πάρα τις πομπώδεις διακηρύξεις της για τη δήθεν δημιουργία νέων παιδικών σταθμών είναι ακόμη περισσότερα τα παιδιά που αποκλείονται και φέτος. Οι δε εξαγγελίες της κ. Φωτίου για δημιουργία δήθεν 400 νέων παιδικών σταθμών στο 2018 δεν είναι παρά επικοινωνιακή απάτη. Με 50 και 70 χιλιάδες ευρώ εφάπαξ σε 200 δήμους δεν φτιάχνεται, ούτε στελεχώνεται με προσωπικό, ούτε λειτουργεί παιδικός σταθμός!
Όπως πρόκληση είναι το όψιμο (και προεκλογικό) ενδιαφέρον της ΝΔ, του ΚΙΝΑΛ, που σκιαμαχούν αμφότεροι με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ χωρίς αιδώ!. «Βγάλε την σκούφια σου και βάρα με» λέει εύστοχα ο λαός και ταιριάζει απόλυτα στην ψευδο-αντιπαράθεση που μαζί στήνουν. Αμφότεροι έχουν μετατρέψει σε εμπορεύσιμο είδος το δικαίωμα του παιδιού στην φροντίδα και την αγωγή και το έχουν εναποθέσει στην αποκλειστική ευθύνη της οικογένειας. Αντάμα προώθησαν την λεγόμενη αποκέντρωση, αυτής της ευθύνης στους Δήμους, που έφερε την ελαχιστοποίηση της χρηματοδότησης των παιδικών σταθμών, την αναχώρηση του κράτους από την ανάγκη διεύρυνσης των δομών, σύγχρονων κτηρίων. Μαζί απογύμνωσαν τους παιδικούς σταθμούς από μόνιμο προσωπικό και κρατάνε χρόνια τώρα σε ομηρία χιλιάδες συμβασιούχους που τους κρατάνε σε λειτουργία, μαζί επέβαλαν τα τροφεία.
Η διανομή δε των voucher – που εισήγαγε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και η μοιρασιά της όποιας κρατικής χρηματοδότησης σε -δημόσιες και ιδιωτικές δομές- ήρθε ως εργαλείο ώθησης της επιχειρηματικότητας στο χώρο της αγωγής και φροντίδας του παιδιού, για την ανατροπή του χαρακτήρα των δημόσιων δομών. ΕΕ, κυβερνήσεις επιδιώκουν οι δομές για το παιδί να λειτουργούν όχι ως δομές ολοκληρωμένης αγωγής και φροντίδας για όλα τα παιδιά, άλλα ως ευκαιριακές δομές φύλαξης του παιδιού, εμπορευματοποιημένες, ως δομές διαχείρισης της ακραίας φτώχειας.
Στην πόλη μας είναι ίδια η εικόνα.
Μόλις 490 οι θέσεις σήμερα στους δημοτικούς σταθμούς. Η πραγματικότητα των τεράστιων ελλείψεων γίνεται αποκαλυπτικότερη με βάση τον αριθμό των γεννήσεων στην πόλη. Μέσος όρος των γεννήσεων τα τελευταία χρόνια 900 παιδιά. Με βάση τις υποδεχόμενες ηλικίες στους παιδικούς σταθμούς είναι τουλάχιστον 2500 χιλιάδες τα βρέφη/νήπια που εν δυνάμει αναζητούν μια θέση. Η δυναμικότητα των δημοτικών δομών αφορά μόλις στο 1/5 των παϊδιών αυτής της ηλικίας.
Μόλις 7 παιδικοί σταθμοί σε μια πόλη που ξεπερνάει σε πληθυσμό τις 100 χιλιάδες κατοίκους! Σε ένα δήμο που διαθέτει δημόσια γη και οικόπεδα και με ευθύνη διαδοχικά των κυβερνήσεων, των δημοτικών αρχών παραμένει όπως όλη χώρα με μεγάλα κενά και έλλειψης σε αυτόν τον τομέα.
Η Λαϊκή Συσπείρωση και οι κομμουνιστές δημοτικοί σύμβουλοι αναδεικνύουν σταθερά τις ανάγκες του παιδιού, της νεαρής λαϊκής οικογένειας. Σε πρόσφατη συνεδρίαση, του Δημοτικού Συμβουλίου (19/7), έθεσαν για μια ακόμη φορά την κατάσταση με τους παιδικούς σταθμούς στην πόλη. Τα άμεσα οξυμένα προβλήματα που ταλανίζουν την λειτουργία τους, όπως είναι σήμερα οι μεγάλες και επικίνδυνες ως προς τον χαρακτήρα τους ελλείψεις στο βοηθητικό προσωπικό και το προσωπικό κουζίνας. Την ανεπάρκεια των δομών για τις ανάγκες στην πόλη, την ανάγκη γενναίας χρηματοδότησης τους από την κυβέρνηση.
Δηλώσαμε την ευθύνη της δημοτικής αρχής που επιλέγει να διαχειρίζεται απλά τα προβλήματα, να μην τα αναδείχνει, να μην διεκδικεί την λύση τους απέναντι σε κράτος και κυβέρνηση, να αξιοποιεί το φιλότιμο των εργαζόμενων και τις αντοχές τους για να κλείνουν οι τρύπες. Καταδείξαμε ως άμεσο ζήτημα διεκδίκησης την ανέγερση νέων παιδικών σταθμών και νηπιαγωγείων στην πόλη. Τα δημόσια οικόπεδα-που κατοχύρωσε με αγώνες του ο λαός της πόλης, μπορούν και πρέπει επιτελούς να απαντήσουν, με γρήγορες και ασφαλείς τεχνικά λύσεις από την πλευρά των κτηριακών υποδομών, σε αυτές τις κρίσιμες για την πόλη ανάγκες.
Γνωρίζουμε ότι το πρόβλημα δεν είναι διαχειριστικό, τεχνικό. Δεν είναι το αποτέλεσμα έλλειψης πόρων, όπως λένε συνήθως οι κρατικοί ιθύνοντες. Εκατομμύρια είναι τα Ευρώ, για παράδειγμα, από τα προγράμματα του ΕΣΠΑ που επιλέγονται να διοχετεύονται σε εκατοντάδες δαπανηρά έργα βιτρίνας, στις «αναπλάσεις» πλατειών, δρόμων με «βιοκλιματικά υλικά» και είναι η χαρά εργολαβικών εταιρειών. Την στιγμή που σε ολόκληρη την Αττική μόλις 2 παιδικοί σταθμοί παραδόθηκαν μέσα στο 2017!!!
Το πρόβλημα είναι και εδώ βαθειά πολιτικό. Δεμένο με την ώριμη ανάγκη ενός άλλου δρόμου ανάπτυξης για την χώρα μας. Μια ανάπτυξη που θα έχει στον ορίζοντα της τις ανάγκες του λαού, των παιδιών του και όχι τις μεγάλες επιχειρήσεις και την κερδοφορία τους. Αυτή είναι η βάση της γύμνιας που υπάρχει και θα συνεχίσει και σε αυτόν τον τομέα αν ο λαϊκός παράγοντας δεν αντιδράσει οργανωμένα, αν δεν παρέμβει αποφασιστικά για φιλολαϊκές εξελίξεις, ενάντιά στις αντιλαϊκές πολιτικές που ξεδιπλώνει η αστική τάξη στον τόπο μας και τα κόμματα που την υπηρετούν.
Καλούμε κάθε μεροκαματιάρη στην πόλη μας που νοιώθει στο πετσί του αυτές τις ανάγκες, να μην το βάλει κάτω, να μην πει «έτσι έχουν τα πράγματα και δεν αλλάζουν». Να έρθει σε επαφή με τους κομμουνιστές, τους φορείς του λαϊκού κινήματος στην πόλη μας. Όλα αλλάζουν αν ο λαός παρέμβει οργανωμένα στις εξελίξεις.
Είναι στις δυνατότητες του λαϊκού κινήματος και στην πόλη μας να παλέψει άμεσα:
Να μην μείνει κανένα παιδί εκτός παιδικών σταθμών, να δημιουργηθούν με άμεσες ενέργειες νέοι και να στελεχωθούν με το αναγκαίο προσωπικό.
Κανένα λαϊκό νοικοκυριό να μην βάζει το χέρι στην τσέπη για μια θέση στο παιδικό σταθμό. Οι ανάγκες του παιδιού είναι υποχρέωση της κοινωνίας και δεν μπορεί να εξαρτιόνται από τις θυσίες της οικογένειας.
Να χρηματοδοτηθούν άμεσα οι ανάγκες της Ηλιούπολης σε νέες δομές και κτήρια αξιοποιώντας και δεσμεύοντας τα δημόσια οικόπεδα. Η απόσπαση τους από τους καταπατητές και η κατοχύρωσή τους ως δημόσια γη δεν μπορεί να επιτρέψουμε να γίνει δρόμος για το ξεπούλημα τους από το κράτος.
Να στελεχωθούν με το αναγκαίο μόνιμο προσωπικό όλες οι προνοιακές δομές για το παιδί, τα Νηπιαγωγεία, τα Σχολειά.
