Μεταγωγές κρατουμένων σε Λάρισα, Τρίκαλα, Καρδίτσα ή και άλλες πόλεις, με 70 χιλιόμετρα την ώρα, υπό το φόβο ανάφλεξης των «υπερσύγχρονων» μηχανημάτων του ενός και μοναδικού ειδικά διαμορφωμένου οχήματος και οι οποίες πολλές φορές μένουν …ημιτελείς λόγω βλαβών καταμεσής της εθνικής οδού.

Ανάμεικτα συναισθήματα θλίψης, απογοήτευσης, οργής και αγανάκτησης διακατέχουν εδώ και δύο μήνες του αστυνομικούς που υπηρετούν στο Αστυνομικό Τμήμα Νέας Ιωνίας, οι οποίοι είναι επιφορτισμένοι με τις μεταγωγές ποινικών και διοικητικών κρατουμένων.

Ο λόγος; Ότι το ένα και μοναδικό μεταγωγικό όχημα που διαθέτουν φαίνεται ότι βρίσκεται σε κακό χάλι, με ορατό τον κίνδυνο αποδράσεων των κρατουμένων ανά τακτά διαστήματα και το κυριότερο τον κίνδυνο ζωής για τους ίδιους τους αστυνομικούς.

Οι αστυνομικοί του Αστυνομικού Τμήματος Νέας Ιωνίας εκτελούν καθημερινά μεταγωγές κρατουμένων από και προς τη Λάρισα, όπου λειτουργεί Τμήμα Μεταγωγών Δικαστηρίων, αλλά και προς την Αθήνα, πολλές φορές μάλιστα παρατύπως, σύμφωνα με πληροφορίες, όταν δεν είναι δυνατή η μετάβαση των κρατουμένων εκεί με οποιοδήποτε άλλο, βασιζόμενο στο Προεδρικό Διάταγμα που ορίζουν το ορθώς γενόμενο τέλεσης μεταγωγών, τρόπο.

Ωστόσο, το ειδικά διαμορφωμένο για την τέλεση μεταγωγών όχημα εδώ και πολύ καιρό βρίσκεται σε συνεργείο, μετά τις συνεχείς, από την πολυχρησία και τα πολλά χιλιόμετρα που έχει διανύσει, βλάβες. Κι ενώ οι αστυνομικοί θα περίμεναν να αποφασιστεί επιτέλους και να αγοραστεί ένα καινούργιο μεταγωγικό όχημα, καθώς τα χρήματα που έχουν έως τώρα δαπανηθεί για τις επιδιορθώσεις των βλαβών εκτιμάται ότι ξεπερνούν και την πραγματική αξία του οχήματος, τελικά το Αστυνομικό Τμήμα ενισχύθηκε με ένα μεταγωγικό που εστάλη από την Καρδίτσα, το οποίο όμως το Διοικητικό Συμβούλιο της Ενωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων μόνο ως νεκροφόρα μπορεί να χαρακτηρίσει.

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρθηκε, το «νέο» μεταγωγικό μετράει άπειρα χιλιόμετρα, είναι σάπιο, μιας και η σκουριά ξεχειλίζει αναδύοντας «υπέροχη ευωδία», ενώ για τους ασφαλείς κανόνες μετάβασης των κρατουμένων δεν μπορεί να γίνει κανένας λόγος, μιας και η λαμαρίνα που παρεμβαίνει μεταξύ των συνοδών αστυνομικών και των κρατουμένων είναι υπό κατάρρευση.

Όλα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα, όπως επισημαίνει το Διοικητικό Συμβούλιο, ο χρόνος μετάβασης μέχρι τη Λάρισα, να είναι αξιοθαύμαστα… αργός, υπολογισμένος με ακρίβεια στη μία ώρα και τριάντα λεπτά με ταχύτητα που να μην υπερβαίνει τα 70χλμ, διότι ελλοχεύει κίνδυνος ανάφλεξης των «υπερσύγχρονων» μηχανικών του συστημάτων.

Μάλιστα, το μεταγωγικό «ακινητοποιείται» πολλές φορές στην Εθνική Οδό λόγω βλαβών. Βγάζει καπνούς με κίνδυνο κατ’ αρχάς για τη ζωή των επιβαινόντων – ηρώων - μελλοθάνατων σ’ αυτό και κατά δεύτερον, κίνδυνο απόδρασης κρατουμένων με δυσάρεστες συνέπειες για τους συνοδούς αστυνομικούς που εκτός από τη ζωή τους, ρισκάρουν και το μεροκάματό τους.

Σε περίπτωση απόδρασης ενός κρατουμένου, τότε πάγια διενεργείται Ένορκη Διοικητική Εξέταση (ΕΔΕ) και αναζητούνται πειθαρχικές ευθύνες στους αστυνομικούς ή στη χειρότερη των περιπτώσεων, συντάσσονται και εκφωνούνται …δακρύβρεχτοι επικήδειοι, που σύντομα ξεχνιούνται, όπως επισημάνθηκε.

Στους αστυνομικούς είναι νωπές ακόμη οι μνήμες από το θάνατο δύο αστυνομικών από τις σφαίρες κακοποιών το Δεκέμβριο του 2005 στο Μαλακάσι Καλαμπάκας. Αρχιφύλακας 47 ετών, πατέρας δύο παιδιών και ο οδηγός είχαν βρει τραγικό θάνατο κατά τη μεταφορά κρατουμένων, μεταξύ των οποίων και ένας 23χρονος Ρώσος κακοποιός. Τότε ο Αρχηγός της Αστυνομίας είχε θέσει σε διαθεσιμότητα τον Διοικητή του Τμήματος Μεταγωγών Ιωαννίνων και τον αξιωματικό υπηρεσίας ανθυπαστυνόμο, γιατί δεν είχαν ενημερώσει για την επικινδυνότητα των κρατουμένων, δεν έφεραν αλεξίσφαιρα γιλέκα και δεν είχαν αυτόματα όπλα, όπως είχε γράψει ο Τύπος.

Η Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Μαγνησία οφείλει να προστατεύσει τις ζωές ανθρώπων και να διαφυλάξει το μισθό των συναδέλφων της. Σύντομα, σύμφωνα με πληροφορίες, θα βγάλει ανακοίνωση διατυπώνοντας όλα τα ερωτήματα των αστυνομικών και τον προβληματισμό τους.

Η Ένωση διερωτάται: Ποιος θα λογοδοτήσει σε περίπτωση απόδρασης ή τροχαίου ατυχήματος και πόσο προσμετράται η αξία της ανθρώπινης ζωής; Γιατί παρά τις συνεχείς οχλήσεις κάποιοι «σφυρίζουν» αδιάφορα και μετατοπίζουν σε τρίτους τις ευθύνες;

Σε μια σύγχρονη Αστυνομία οι αστυνομικοί δεν μπορούν να κυκλοφορούν με «νεκροφόρες» που ούτε καν θα περνούσαν την είσοδο οποιουδήποτε συνεργείου ελέγχου Κ.Τ.Ε.Ο.

Οι αστυνομικοί ευελπιστούν στο άμεσο χρονικό διάστημα να βρεθεί επιτέλους μία λύση πριν να είναι αργά. Δεν μπορεί, όπως επισημάνθηκε, να ελέγχουν και επιβάλουν ποινές για παραβάσεις ΚΟΚ σε οδηγούς οχημάτων, όταν τα οχήματα της Ελληνικής Αστυνομίας θέτουν σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές.

ΠΗΓΗ: taxydromos.gr