Στο ερώτημα ποιος είναι ο καταλληλότερος τρόπος για να εορταστεί η επέτειος των 200 ετών από την έναρξη της ελληνικής επανάστασης, ο δήμαρχος της πόλης μας Γιάννης Κωνσταντάτος και η παράταξή του Ενωμένη Πόλη αποφάνθηκαν με έναν απροσδόκητο τρόπο.
Αποφάνθηκαν μεταξύ πολλών άλλων, ότι για να τιμηθεί η επέτειος χρειάζεται ένας αμφιβόλου ποιότητας «γκραφιτάς», να αναπαραστήσει κάποιες φιγούρες ηρώων του 21΄ σε δημόσιο χώρο. Και αυτή η κίνηση θεωρήθηκε από τον δήμαρχο της πόλης αλλά και πολλούς, είναι αλήθεια, πολίτες μια σπουδαία πρωτοβουλία.
Ας την δούμε λίγο πιο βαθειά.
Πέρα από το γεγονός ότι μέσω αυτού τονώνεται το εθνικό αίσθημα των πολιτών, δεν προσφέρει τίποτα περισσότερο στη διαδικασία αυτογνωσίας σε σχέση με τα γεγονότα του 1821.
Η πρωτοβουλία του Δημάρχου και της παράταξής του κινείται ακριβώς στην κατασκευή μιας εικόνας και κατ’ επέκταση στην ευκαιρία που του δίνεται απλόχερα να επιτεθεί σε όσους αντιδρούν ή και διατυπώνουν απορίες, ανακαλύπτοντας έτσι εχθρούς και αντιπάλους.
Η «χρήση» των αναπαραστάσεων των ηρώων του 1821 για πολιτικούς ή πολιτικάντικους λόγους εκ μέρους του δημάρχου δεν μας ξενίζει.
Το γεγονός αυτό του έδωσε την δυνατότητα δημοσιότητας, ο ίδιος πήγε εκεί και επανειλημμένα φωτογραφήθηκε κατά τη διάρκεια της φιλοτέχνησης του έργου μαζί με τις άλλες αρχές της πόλης, βγήκε στα κανάλια υπερασπιζόμενος την επιλογή του, χωρίς να μπορεί να ακουστεί η αντίθετη, διαφορετική άποψη.
Ένας «ιδιότυπος φασισμός» αναπτύχθηκε και κυριάρχησε γύρω από τη συζήτηση σε όλα τα επίπεδα της κοινής γνώμης και έκφρασης του όποιου δημόσιου λόγου. Μια άποψη επίσης κυριαρχεί από τη στιγμή που σε πλείστες απαντήσεις, ακόμα και στον μικρό διάλογο, που μπορεί να αναπτυχθεί στο facebook, ο ίδιος δίνει, συχνά – πυκνά, την εξής κατά τη γνώμη του, αποστομωτική, αν και απίστευτη για δημοτικό άρχοντα απάντηση: «εγώ έλαβα στις δημοτικές εκλογές 68%, εσείς είσαστε μειοψηφία».
Ας του απαντήσουμε και εμείς στο ύφος που φαίνεται να γνωρίζει καλά και να του αρμόζει: «αν και έλαβες δήμαρχε 68% στις προηγούμενες δημοτικές εκλογές, δεν σημαίνει ότι δεν θα μας επιτρέπεις να ασκούμε κριτική όπου νομίζουμε, όταν χρειάζεται και όπως εμείς θεωρούμε αναγκαίο».
Πέρα όμως από την φασίζουσα νοοτροπία που διέπει τη στάση του, υπάρχει και η διχαστική πολιτική που ακολουθεί σταθερά, με απώτερο σκοπό την εξαφάνιση των πολιτικών του αντιπάλων.
Η φράση άλλωστε που διατύπωσε για να υπερασπιστεί την επιλογή του συγκεκριμένου καλλιτέχνη ήταν: «εμείς τιμούμε τους ήρωές μας», [όχι εσείς που είσαστε], εννοούσε, «εθνομηδενιστές».
Δυστυχώς, αυτή είναι η πολιτική που πρεσβεύει ο δήμαρχος Ελληνικού – Αργυρούπολης Γιάννης Κωνσταντάτος και η παράταξή του, αλλά και αυτό είναι το όραμά του για τη δημοκρατία. Εμείς οι πατριώτες και εσείς οι άλλοι οι εθνοπροδότες. Η δημοτική αρχή ρέπει με γοργά βήματα προς έναν διαφαινόμενο φασισμό.
Τα παραδείγματα δυστυχώς πολλά: η μεγαλύτερη ελληνική σημαία σε όλη την Ελλάδα η οποία κρεμάστηκε στο Δημαρχείο Ελληνικού – Αργυρούπολης, η παρέλαση της παραστρατιωτικής ακροδεξιάς ομάδας «ΟΔΕΥΩ» (Ομάδα Δυναμικών Εξορμήσεων Υψίστης Ωφελείας) στην μαθητική (!) παρέλαση, η επίθεση με μπογιές στο χώρο μας του Καλλίπολις μετά το τέλος της παρέλασης της 28ης Οκτωβρίου 2018.
Αυτή όμως η μονοκρατορία της μιας άποψης έρχεται να συναντήσει έναν άλλο εξίσου ιδιότυπο φασισμό, αυτόν που εκφράζεται μέσα από το έργο του συγκεκριμένου καλλιτέχνη του γκράφιτι, του «Εύρυτου». Αμφιλεγόμενος καλλιτέχνης, φιγούρες αμφιλεγόμενης αισθητικής, και ένθερμες σχέσεις με ακροδεξιές και σίγουρα ακραίες συντηρητικές απόψεις που προκαλούν το δημοκρατικό αίσθημα κάθε πολίτη.
Η μνήμη και η ανάγκη να αναστοχαστούμε πάνω στο τι συνέβη κατά την επανάσταση του 1821, ενός τόσου σπουδαίου γεγονότος, όπως είναι η επανάσταση και το αποτέλεσμά της δηλαδή η ίδρυση ενός εθνικού κράτους, χρειάζεται άλλου είδους διαδικασίες, πολύ πιο ουσιαστικές και βαθιές, και σίγουρα σε αυτό δεν συμβάλλει ο διχασμός που έχει προκαλέσει η δημοτική αρχή με αποκλειστική της ευθύνη
