«Να σβήσουμε τα σύνορα, να νικήσουμε το φόβο»

Το 18ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ δίνει το ετήσιο ραντεβού του στις 4, 5 και 6 Ιουλίου, στην Πανεπιστημιούπολη των Ιλισίων, με μουσική, συζητήσεις, θέατρο, χορό, εικαστικά και δρώμενα, ντόπιοι και μετανάστες, στέλνουμε μήνυμα αλληλεγγύης.   

Το Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ, διοργανώνεται κάθε χρόνο από το Συντονιστικό Μεταναστευτικών & Αντιρατσιστικών Οργανώσεων:

Την Παρασκευή 4 Ιουλίου στη σκηνή του Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ θα εμφανιστούν οι: Deus Ex Machina, Villagers of Ioannina City, Άλλος Κόσμος & Frank Panx , Mr Highway Band, Thee holy strangers, Homeless Art.

Το Σάββατο 5 Ιουλίου η βραδιά είναι hip hop με: 12ος Πίθηκος, 307 Jam Squad, Flow Job, Tiny Jackal, Human, Μόνιμος Κάτοικος and the Crimsons, Wolfy Funk Project feat. Elephant Phinix.

Την Κυριακή 6 Ιουλίου, τη σκυτάλη παίρνει το ελληνικό τραγούδι (έντεχνο και λαϊκό) με Ελένη Τσαλιγοπούλου και Μελίνα Κανά, Βαγγέλη Κορακάκη, Φωτεινή Βελεσιώτου και Βαγγέλη Καζαντζή, Μαρία Παπαγεωργίου, Usurum.

Παράλληλα, κάθε βράδυ θα εμφανίζεται ρεμπέτικη κομπανία στην ταβέρνα του Φεστιβάλ.

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, από τις μουσικές σκηνές του Φεστιβάλ θα περάσουν συγκροτήματα δεύτερης γενιάς μεταναστών, αλλά και καλλιτεχνικά/πολιτιστικά σχήματα μεταναστών και προσφύγων που θα μυήσουν τους θεατές στις παραδοσιακές μουσικές και τους χορούς του τόπου καταγωγής τους.

Η επίθεση που δέχεται η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία από τους κυρίαρχους φαντάζει πιο άγρια από ποτέ. Οι πολιτικές επιλογές των μνημονίων και του αυταρχισμού οδηγούν τους ντόπιους και μετανάστες εργαζόμενους και εργαζόμενες από κοινού με τη νεολαία στην εξαθλίωση. Απολύσεις, φτώχεια, ανεργία και τρομοκρατία είναι συνήθεις εικόνες που συνθέτουν την πραγματικότητά μας, φόβος, ανασφάλεια και ματαίωση είναι τα κοινά αισθήματα που βιώνουμε όλο και συχνότερα εμείς «οι από τα κάτω». Οι επιθέσεις των φασιστών σε οποιονδήποτε διαφέρει από τους ίδιους και τα νοσηρά τους πρότυπα σε χρώμα, γλώσσα, ιδεολογία, ταυτότητα φύλου και σεξουαλικό προσανατολισμό συμπληρώνουν το φόντο της αντικοινωνικής κυβερνητικής πολιτικής που απαξιώνει τις ζωές μας. 

ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ Η ΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΒΙΑ ΚΑΙ ΡΗΤΟΡΕΙΑ προσπαθεί να δηλητηριάσει την ελληνική κοινωνία, κράτος και κυβέρνηση συνεχίζουν την πολιτική των άγριων διακρίσεων, αρνούνται άσυλο στους πρόσφυγες, ιθαγένεια στα παιδιά, νομιμοποίηση στους μετανάστες. Αντιθέτως χτίζουν στρατόπεδα συγκέντρωσης της ντροπής για «ξένους» ?με «αρκετό χώρο» για ?ντόπιους τοξικοεξαρτημένους, αστέγους και οποιονδήποτε μπορεί στο μέλλον να «ενοχλεί». Ταυτόχρονα, χιλιάδες μετανάστες εγκλωβίζονται αβοήθητοι στην πόλη μας και στη χώρα, ενώ εκατοντάδες άλλοι οδηγούνται στο θάνατο στα σύνορα και ανοιχτά στη θάλασσα (με αμέτρητες τραγωδίες σαν το Φαρμακονήσι και τη Λαμπεντούζα) απ? τις πολιτικές και τα κατασταλτικά όργανα της ΕΕ. Μιας ΕΕ στην οποία ενισχύονται επικίνδυνα τα ακροδεξιά μορφώματα και αναδύονται τα νεοναζιστικά. 

ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΗ ΖΟΦΕΡΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ οι σπουδαίες κοινωνικές αντιστάσεις και διεργασίες που συμβαίνουν γύρω μας, εκφράζουν με ένα «βουβό» αλλά εκρηκτικό τρόπο τη δύναμή μας και την ελπίδα μας. Απ? τα μεγάλα γεγονότα αντίστασης και οργής που ακολούθησαν το κλείσιμο της ΕΡΤ, το πλατύ αντιφασιστικό κίνημα μετά τις χρυσαυγίτικες δολοφονίες των Π. Φύσσα και Σ.Λουκμάν, το κίνημα στις Σκουριές και τον ηρωικό αγώνα των καθαριστριών σύμβολο πείσματος και αξιοπρέπειας για όλους μας μέχρι τα εκατοντάδες αυτοργανωμένα εγχειρήματα στις γειτονιές, τους ελεύθερους κοινωνικούς χώρους, τις δομές αλληλεγγύης, τις αντιφασιστικές πρωτοβουλίες του κέντρου και των συνοικιών το αντι-παράδειγμα είναι πάντα εδώ να μας εμπνέει.

ΣΤΟΝ ΑΠΟΗΧΟ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΓΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΙΣΟΤΗΤΑ, ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ, ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ το 18ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Αθήνας φαντάζει μια μεγάλη, φωτεινή γιορτή σε μια πόλη που αρνείται να βυθιστεί στα σκοτάδια του Μεσαίωνα. Ένα φεστιβάλ πλούσιο τόσο σε φυλετική και πολιτισμική πολυχρωμία όσο και σε πολιτικές εκδηλώσεις. Θα είμαστε όλοι και όλες εκεί. Για να περάσουμε όμορφα με κοινή μας γλώσσα τις μουσικές του κόσμου, τις πολυεθνικές γεύσεις, τα θεατρικά δρώμενα και τις ταινίες, αλλά και να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας συζητώντας: για τα κέντρα κράτησης και τα σύνορα, τη νέα αποικιοκρατία, τους μετανάστες και την εργασία, την έμφυλη βία στην περίοδο της κρίσης, τον αγώνα για τα κοινά αγαθά και την αξιοπρέπεια, την διαφορετικότητα, το κράτος «έκτακτης ανάγκης, την παγκόσμια οικονομική δικτατορία, τον εθνικισμό-μειωνοτικό, τα αριστερά κινήματα, τις αντιστάσεις και την ανυπακοή στους καιρούς του Μνημονίου.

- See more at: http://stokokkino.gr